(Üçgen, Gülce, Buluşma, Yunusca, Tekil, Sone’m, Tuğra )

1
Bir
Akşam
Vaktiydi
Seni gördüm
Boğaziçi’nde
Kucağında güller
Yüzünde bir tebessüm
Gelip geçiyordun öyle.
2
Boğaz’ın yeli
Vuruyor saçlarına
Saçının teli
Düğümler uçlarına

Sanki yadeli
Koymuş yamaçlarına
Değmeden eli
Geçip gider yarına.
3
Esme rüzgar sen bağrıma
Ayrılık gider bağrıma
Cevap versin yar çağrıma
Gelip geçerken boğazdan.

Boğazın
Hem yeli
Hem suyu
Serin olur dokunur
Keyfine diyecek olmaz
Burada balık yemenin
Biz
Zevk alalım balıktan.
4
Tutuşalım güzel hadi el ele
Yürüyelim yavaş yavaş sahile
Hasretlik çekenler girmez dahile
İstanbul’un boğazında.

Senin de yüreğin yanmaz mı hardan
Seven ayrılıp da geçer mi yardan
Bir taş atalım biz de Üsküdar’dan
İstanbul’un boğazında.
5
Taşları attık suya
Kadıköy’e yürüdük yaya
Gözleri dikmişiz gökteki aya
Sen boynuma sarıl ben de senin boynuna.

Baktım kız kulesine
Denizde ayın halesine
Kurban olayım yarin böylesine
Sen boynuma sarıl ben de senin boynuna.
6
Gök yüzünden eğilmiş mehtap düşmüş denize
Sana olan sevgimi rüzgarlar fısıldaşır
Deniz anlamış gibi dalgalar da oynaşır
Sevgilim olmaz isen bu sevda neyimize.

Binelim bir sandala kürekleri çekelim
Kavaklar yükseliyor Boğaz’da Sarıyer’de
Bizi aşka çağırır koru olan bu yerde
Geçip karşı yakaya Emirgan’da çökelim.

Gönlümüzü hoş eder Emirgan’ın lalesi
Açılıyor rengarenk her bahara erişte
Bizlerde hoş oluruz Emirgan’a girişte

Gel kalbimizde yansın bu aşkın meşalesi
Binelim yelkenliye dolaşalım boğazda
Sıkı sıkı sarılıp üşümeyiz ayazda.
7
Gün doğmasa bir lahza tutup çelmelisin
Kalbim çağırır aşka koşup gelmelisin
Açsın laleler burda açılsın yasemen
Gül sevmesi bambaşka eğip öpmelisin
(mef'ûlü / mefâ'îlü / mefâ'îlü / fa'ûl)