BİR ŞEHZADE ÖYKÜSÜ (Gülce-Akrostik)

Konya Ereğli’ sinde son Eylülün son Cuması
Yedi dilsiz cellât havasında bağdaş kurmuş
Zamanın göğsüne otağ-ı hümâyun.
Bir çılgın akrepdir yapışmış zembereğine saatin
Sürgülenmiş kapısı sevginin
Kara bahtı eşiklerde besbelli kapatılmış
Bu sebep yüzünden oy Hatun anam oy !
Karalar giyinsin söyleyin
Bir baştan bir başa
Yer, gök
Büsbütün acun…

Kıyar mı, deyin hele kıyar mı
Bir baba evlâdına?
Hele ki bu baba cihanın sultanı
Sultan Süleyman Han ise
Ne derler tarihi yazan yazgaçlar
Ne derler acaba ?
Deyin hele, susmayın, deyin!
Genç yaşıma doyamadan
Gidiyorum dünyadan
Ey kara zindan ruhlular !
Varın ölümümü, durmayın varın
Haremlere müjdeleyin!..

Şehzadeler şehri Amasya
Ferhad’ ına yanar biliyorum
Bir de bana yansın bundan sonra
Kınalı Şirinler, üzüm gözlüler
Ağlasınlar siyim siyim
Cumbalarında evlerinin...
*
(Ş)ok geçirdi askerler, kışlalar da bin öfke
N(E)rde, nasıl ve neden bu anlaşılmaz ölüm?
Şa(H)ın mektubu varmış, öyle diyorlar
Bir (Z)alimin uydurması, bir hainin oyunu
İn de (A)h, hakikatin güneşi ufkumuza
Doğ ve (D)urma bir an evvel ulaştır ruhumuzu sonsuza
Rabbim (E)lem vermesin gene de kahraman ordumuza!..

(Ş)imdi açsın mor lâleler saray bahçelerinde
V(E) salınsın Sadabat’da, Boğaz’da sandal sandal rüzigâr
Ta(H)sis ettim yüreğimi lepiska saçlı Anadolu kızına
Nur (Z)ulmü devirdiği gün giyecekti gelinlik
Bir y(A)nda yedi tepe İstanbul yedi renge bürünürken
Ötede (D)üşlerimizi saklayacaktı Kız kulesi ah annem!
Rabbim (E)lem vermesin, mavi suların ülkesine, tek ben ölem!..

(Ş)u gelen şehzadenin kardeşiyim ben
V(E)rmeyin haberimi, babam öldürdü diye.
Sa(H)i suçum ne, onu da bilmiyorum
Bir (Z)indan karası vakitteyiz ah kardeşim ah!
Mutl(A)ka gelecek beklenen aydınlık gün
Sakın (D)urmasın, bakmasın ardına kardeşim, yürüsün sabahlara
Kabrim(E) gül getirsin ve su; unutmasın bir ara…

*
Konya Ereğli’ sinde son Eylülün son Cuması
Yedi dilsiz cellât havasında bağdaş kurmuş
Zamanın göğsüne otağ-ı hümâyun.
Ölüm, sonsuza giden yola açılan kapı
O kapıda son bulmakta bilirim
Hayat denen bu oyun,
Ey dipsiz tarih, ey tuğlar, tuğralar, surlar
Ben çekip giderken bu genç yaşta;
Çözülecek mi sandınız
Çözülecek mi atılan düğüm, bilinecek mi sırlar?
Hazır edin gözyaşlarınızı
Veya yeniden kurun bir saray düğünü
Hem ağlayın, hem gülün
Ağlayın bahtsızlığıma, gülün zamaneye
Ve destanımı okuyun.
Yaklaşın şöyle, usulca gelin yanıma,
Kimsenin bilmediği bir şehzade öyküsünü
Benden duyun…

Mustafa CEYLAN