Bir zaman ben de
Sevdim, inandım aşka.
Hayallerimin
El değmemiş süsü ve
Tek örtüsüydü
Düşlerimin ecesi…


Sıcak, sımsıcak
Çoğaltan yüreğiyle
Tanımsız izlek,
Eşsiz derinliğiyle
Yok! Yok artık, yok!
Bir zaman bende…



Kırıldı
Dal, yandı gövde...
Kurudu
Kök, düştü yaprak
Gazele…


Bir zaman ben de sevdim,
Sürüldüm aşka…


Ey hayat,
Ey naçar ömrüm,
Ey Yâ Rab!
Yeşert yaprağım,
Tazele…


Yok artık ufuktaki kızıl tablo; anacak...
Artıyor sancılarım; ne çare ki, yok artık!
Yokluğunun gülce’ li tesellisi sanacak...
Yok artık kızıl mey’ i dudağının; kanacak...


Refika Doğan- Antalya 2009

Köyü olmayan şehir sakinlerinin hobi bahçesi gibi
Mini bir bahçe. Bahçesi olmayanlar, yan tarfta gülce filizlendirecek bahçeler var isterseniz.
saygıyla.

İlâhi Osman Bey...
Çok güzel, çok anlamlı sıcacık bir yorum gerçekten de! Gülce Bahçe' sizleri bahçe sahibi yapıyor ya...Bundan daha güzel ne ola ki?

Teşekkürler güzel can...Saygı ve dostlukla...