" Bize de mi Lolo (Gülce-Buluşma)

Bize de mi Lolo (Gülce-Buluşma)

Murtlu kuluçkanın soysuz cücüğü,
Manzum yobazının acar düdüğü;
Salsan neye yarar salya sümüğü,
Haşrol günahınla fit olsan n’olur.

‘Al gülüm ver gülüm’
Doğmadan ölüm.

Kendini beğenmek büyük hastalık,
Saydık ihraç malı saydık postalık;
Çırak olunmadan olmaz ustalık,
Domuzda asalak bit olsan n’olur.

‘Altı alay üstü kalay’
‘Bize de mi lolo’
‘Ciğerini oku’yoruz efendi.

Belki son Yezitsin belki bir Mervan,
Karakter resmindir yaptığın zırvan;
Hak yolun yolcusu yürür bu kervan,
Deve dikeninden çit olsan n’olur.

‘Yükte hafif
Pahada ağır’ mısın;
Sağır mısın?

Âlim olsa ezber okur papağan,
Bülbülyuvasında ötmez saksağan;
Baykuş sofasına yem olmaz Doğan,
Vuslat’î der pitbul it olsan n’olur.

Osman Öcal "



Edebiyatımızın en önemli türlerinden olan Taşlama/Yergi/Hiciv sanatı ehil kalemlerce yazıldığı sürece, ne kadar anlamlı ve ne kadar gerekli olduğunu okuyarak anlıyoruz!

Yergi' nin Gülce/Buluşma türünde bu kadar güzel olacağını hiç düşünmemiştim doğrusu! Gülce/Tokmak' ı bilirim, diğer bazı türlerimizle işlenişini de...Ancak, Buluşma da hiç düşünmemiştim bu kadar güzel ahengi!
Osman Bey' in mahir kaleminden inci gibi dökülen sözler, kaya gibi ağırlığını göstermiş.
Demek ki, isteyince olabiliyormuş!

İnsanoğlu çiğ süt emmiş. Ne yazık ki içimizde böyleleri de var! Dileyelim ki, bu gibiler şiir dizelerinde kalsın!

Değerli kaleminize saygıyla, dostça hocam...

Kıymetli değerlendirmenize teşekküler. Saygılarımla Refika Hanım.