Bal küpünde sirke zannetme beni,

Çalıdayım dikendeyim güldeyim. 
Ancak göz yağmuru verir payeni,
Bülbül isen ah u zar et gül deyim.
 
Ederimiz üç harf bir hece değil,
Şarkılarda türkülerde dildeyim.
Cevabı kendinden bilmece değil,
Beni üzen bilmediğin dil deyim.
 
Kerem bilir bozulmayan dokumu,
Seher vakti ılgıt ılgıt yeldeyim.
Almıyorsan uzaklardan kokumu,
Bağlar arasında durma yel deyim.
 
Akar ömrüm derinlerden derine,
Yaprak yeşil taçlarıma al deyim.
Mavisümbül mormenevşe yerine,
Sor bağbana versin beni al deyim.
 
Mutluluk harcında ince mi ince,
Sevda köprüsünü tutan teldeyim.
Bağlansın boynuna vakti gelince,
Sen zülüf de ben birine tel deyim.
 
Ey Vuslatî! Lapa lapa yağarken,
Gönüldeyim avuçtayım eldeyim.
Issız gecelerden yıldız sağarken,
Deremezsen ağyârimsin el deyim.
 
Osman Öcal