NERESİNDE ADALET?


Bir bayrak çatısı altında insanca nasıl bir yaşantı ve düşünce içinde olunması gerektiğini, milletinin adıyla birlikte hatırlatan bir nasihattir Andımız. Doğruluk,dürüstlük,saygı,sevgi aşılayan sözlerin nesinden utanılmalı anlamış değilim.

Her sabah okullarımızda eğitimine başlamadan önce çocuklarımızın söylediği “Türküm,doğruyum,çalışkanım, yasam; büyüklerimi saymak,küçüklerimi sevmek...”diye başlayan , ait olduğu milletinin güzel hasletlerini öne çıkartan ve insanca yaşamayı aşılayan şu andımızın kaldırılmasına sebep neydi?...

1000 Senedir belki de daha fazla süredir Türklere ait olmuş olan bu topraklarda Türk kimliğini benimsemiş olarak yaşayan insanların kurduğu son devletin adıdır Türk Cumhuriyeti...Uğruna kan döküp can veren Mehmetciğin gururla altına sığındığı bayrağın adıdır Türk Bayrağı.

Bu ülke insanının büyük çoğunluğunun gurur içinde okuduğu, çocuğuna öğrettiği andımızdan rahatsız olan küçük bir kesim var. Yıllardır Türk Kelimesinin okullarda okutulmasından rahatsız olan bu kesimin sıkıntılarıyla boğuşuyoruz. Türküm demekten azınlıkların dışlanması, küçümsenmesi manasının çıkarılmasının altında başka niyetlerin yattığı aşikar!...

Her neyse uzatmayayım, hükümetin adalet,demokrasi adı altında açıkladığı paketten çıkan andımızın kaldırılışının neresinde adalet var diye düşünüyorum.
Neymiş efendim Kürt, Çerkez,Laz,Abaza ve bunun gibi bizimle etle tırnak gibi kaynaşmış olan sayıca azınlıkta olan kardeşlerimizi rahatsız ediyormuş bizim Türküm,doğruyum dememiz.. Peki büyük bir çoğunluğun mutlulukla söyledikleri bu sözleri ağızlarına tıkayarak susturarak ötekileri memnun etmenin neresinde adalet var Allahaşkına?

Azınlığın şikayet ettiği adaletsizliğe bulunan bu çare, tıpkı ayakkabısı olan çocuğun ayağından ayakkabısını alarak çıplak olana giydirmek kadar mantık dışı bir uygulama. Yarın da öbürü ağlayacak ayakkabım yok diye. Çocuklarının ikisini de memnun etmek isteyen şefkatli babanın yeni bir çift daha ayakkabı almanın yoluna bakması gerekmez mi?.

Madem bir grup insanımız andımızın okunmasından rahatsızlar; onlar için de bir çözüm üretilemez miydi? Benim çocuğumu susturarak diğer çocuğu memnun etmenin akla sığan tarafı yok...Onları da bu konuda memnun etmenin yolu mesela; kendi milliyetinin adıyla söylesin, hiç bir öğretmen buna zorlamasın, veya okumaktan muaf olma hakkı getirilsin. İstemeyen söylemeyebilir. Din,dil,milliyet asla zorlanarak kabullendirilecek şeyler değil, olmamalı da.. Bir ülkenin asli sahibinin milli bayrağının altında onun adıyla korunur her devlet. Bu ülkede yaşamak isteyenlerin de bu isimden rahatsız olmamaları gerekir eğer bilinç altında üzüm yemek değil bağcıyı dövmek gibi bir gaye yatmıyorsa...!
Çoğunluğun hakkını azınlığa feda etmenin dik alası değil midir bu uygulama?

Asuman Soydan Atasayar

Maalesef güzel can, maalesef! İçimize kor düşüren bu anlaşılması zor ya da karmaşık düşüncelerin dayanağını anlamakta ve kabullenmekte büyük güçlük çekiyoruz toplum olarak, biliyoruz! Bunu, çokça gözünün içine bakarak hançerlemek diye tanımlıyorum! Halâ anlamkta güçlük çekiyorum bu güzide ANDIMIZ' ın bu kadar pervasızca, sorumsuzca, umarsızca alaşağı edilmesini! Kına yakanlarımız çoğaldıkça, nefes alanlarımız da daralmaktadır sevgili arkadaşım!
Çok yalın ve içten ifadelerle gündemin sarstığı özümüzün hislerini gayet anlaşılır bir dille yazıya dökerek tercüman olmuşsunuz çoğumuzun duygularına sevgili arkadaşım! Her dem dostlukla, sevgilerimle...