Temmuzda kış geldi üşürüm harda
Gülüm boynun büktü gün pare pare
Yetiş karagözlüm can ahuzarda
Sür elini özüm em pare pare

Büründü tek rengi kâinat
Renksiz
Ne fırça ne tuval
Yetersiz materyal
Anlamsızlığın koynunda
Umut düş arpa boyunda
Sen olmasan

Sormadan atarlar kara kuyuya
Zindanlar yar olur ışıklar düşman
Ödül verdim sanır asi huyuma
Sen doğdun gönlüme karanlık pişman

Anlamsız mekân yitik zaman
Dün bu gün yarın
Yokluklara sarınmış derinden bir aman
Offf aman

Bir sigara yakıp bağdaş kurup oturursan
Buzlu aslan sütü birde yanına
Satsam anasını olmayan anlamların
Gelmiş geçmiş zamanların
Ey vahhh gençliğim ey vahhh

“Bu ne hasret bu ne ızdırap”

Yaşamım yazılmış kara buluta
Yollar engebeli tuzaklar hayın
Varsın tarih acı yazsın şubata
Geçtiğim ormanlar meşe ve kayın

Varlığım varlığında yazılı
Güneşim gücüm kara sevdam
Yüreğimi aşkıyla yakan adam
Şiirlerim seni yazar
Her harf ben olurum sana coşan

Barışın güvercini
Martının çığlığı
Zirvenin kartalı
Süzülen dağdan ovaya
Denizden gökyüzüne
Çifte kanatları sen olan

Bir Kızılderili küheylanı
Asi ve asil dörtnala koştuğum
Sen varsın ya sol yanımda
Ateşte yanarım
Okyanusa dalarım
Semaya kanatlanırım

Koşan, yorulan, yanan ben
Dörtnala yanımda koşturduğum sen

Sen benim sevda benim
Acım sevincim benim
Duygudan duyguya karışmışım
Kime ne

Sonsuza açılan kapıda ömür
Ruh perişan olur, beden usanmış
Sevgi varsa döner akkora kömür
Umut fırlar güne ışık kuşanmış

Sen olmasan
Anlamsızdı mekân yitikti zaman
Dün bu gün yarın
Yokluklara sarınmış derinden bir of
Bürünürdü tek renge kâinat
Ne fırça ne tuval
Yetersiz gelirdi materyal

Varsın ya
Bin derdim bin bir olsa ne olur
Şahlanırım yaşama
Koştuğum sen olduktan sonra

Rahime KAYA