" BÜYÜK OYUN


Konuş konuş eni , konu

Nereye gidiyor

Bu Ülkenin sonu ?


Alır Asker silahını

Çeker tetiği

Parçalar şakağını .

Bir yanda

Feryat , figan

Ailenin geri kalanı...



Üstteğmen , Albay , Yarbay

Neden , nasıl canlarına kıyar ?


Görmez oldu göz,

Dil olmuş söylemez ,

Böyle olunca da

Ölüm , kalım

Hiç bitmez...



Öğrenmeli , nedir

Bu işler ,

Buna gerek ,

Cesur yürek !



Büyük kurban , küçük kurban

Soysuzlar, soyguncular

Hortumcular,

Ne de yaman...


Kaldı mı önemi kurban kesmenin ?

Büyük baş , küçük baş .

Ülkemizin

Hangi durumuna baksak,

İşler yaş mı

Yaş !



Bu işte büyük bir

OYUN VAR !


ATA’M , SANA EĞİK BOYUNLAR !


NUR BENLİOĞLU // ARALIK 2009 "




Toplumu ürkülerle dolu bir karanlığın, bir bilinmezliğin serin (şimdilik) kuytularına itelemeye ...Bin bir ( hayali ) senaryo, binbir gerçek söylem ve eyleminın tuzaklarına çekmeye ve olası bir kaos ortamından nasiplenmeye çalışan bilinmez el/ ellerin kirli tırnak içleri görünmekte yavaş yavaş..Ve biz halk, fırtınadan önceki sessizliğin (belki de ) son durağında kurtarıcı vağonun gelmesini bekliyoruz; itiş tıkış bindirileceğimiz vagon...Gelir mi...? Demeyelim orasını, dokunmayalım...

Gündeme vurgu yapan bu sorumlu ve duyarlı dizelerin değerli kalemine saygı ve sevgimle...


kaynak: http://www.edebiyatdefteri.com/