Çakırtaş'tan Damlalar

Ahmet ÖZDEMİR
*******************



Halil Soyuer ve Mehmet Çakırtaş Edremit'in yetiştirdiği hece ölçüsünde şiir yazan iki şairimiz. Halil Soyuer'le beraberliklerimiz oldu. Anadolu'nun bir çok ilini birlikte gezdik. Festivallere, şiir gecelerine katıldık. Benden vefalıydı. Her zaman arar sorardı. Nükte ve tebessüm cimrisi değildi. Onu gelecek yazımda anacağım.
Mehmet Çakırtaş'la beraberliğimiz olmadı. Ancak dostlardan, onunla ilgili çok şey dinledim. Yakından tanımış gibi oldum. Her iki şairimiz ortak yönü, ülkemizde şiirleri en çok bestelenen sanatçılardan olmaları.
 "Beter Ol", "Kahpe Felek", "Herkesi Dost Sandım", "Pul Hasta", "Kul Değilim Sevdiğim", "Bilemedim Ben" Çakırtaş'ın bestelenmiş şiirlerinden bir kaçının adıydı bunlar.

Bir zamanlar dillerden düşmeyen "Pul Hasta" şarkısının iki dörtlüğünü aktarmak istiyorum:
"Bulamadım şu halimden anlayan

Gönül hasta, dudak hasta, dil hasta

Yağmur yağar dağı taşı ıslatır

Yaylalardan uzak kalan sel hasta

.......

Bahar vakti kızlar varırlar çaya

Çare yokmuş aşktan yatan hastaya

Kalb mektubum gidip attım postaya

Yad eliyle mühürlenen pul hasta
 
Mehmet Çakırtaş 1920 yılında Edremit Avlunya bucağı, Karaaydın köyünde doğmuş.  Babası saz şairiymiş. Orta okul sıralarında o da şiirler yazmaya başlamış. Çileli bir ömür sürmüş. Dostların yardımıyla Ankara'da devlet dairesinde bir iş bulmuş. Alevi Bektaşi geleneğindeki halk ozanlarını yakından izlemiş. "Çakırtaş'tan Damlalar", "Gün Dönümü" ve "Gün Dönümünden Sonra" adlı kitapları var.

Daha sonra bu görevinden ayrılarak 1961 yılından itibaren çeşitli gazetelerde çalışmış. 1952 yılında Sabahat hanımla evlenmiş.  Zafer ve  Alparslan adlarında iki çocuğu olmuş. Dostlarından öğrendiğime göre, uzun süre bekar yaşaması nedeniyle çok iyi yemek yaparmış. Nüktedan biri olduğu anlatılır. Kendisi 1945'te yayınlanın "Damlalar" adlı kitabındaki şiirlerini çıraklık dönemi, 1949'da çıkan "Gündönümü"nü kalfalık dönemi ve 1957'de yayınlanan "Gün Dönümünden Sonra" yı ise  ustalık dönemi şiirleri olarak belirtmekte.

Edremit ve yöresinden şiirlerinde söz ediyor. Kazdağı'nı anlatan şiirinden bir dörtlük şöyle:
 
"Çamlarını rüzgar iter aralar

Gün doğunca buharlanır dereler

Şifa bulur umulmayan yaralar

Kekik kekik kokar balın Kazdağı. .."
 
Zaman zaman Aşık Mehmet mahlasını da kullanan Çakırtaş'ın kendine özgü bir tavrı var. Çoğunlukla aşk, ıstırap, hasret, gurbet ve tasavvuf konularını işlemiş. Değişik şair ve aşıklarla uzun yıllar ilişkisi ve dostluğu olan Çakırtaş'ın yedi yıl önce öldüğünde geride zengin bir kitaplık bıraktığı söylenir.

"Üşünüp ince ince, / Gönlümdeki gamları / Salar beni sevince / Edremit akşamları // Esmer renkli tül olur / Hüzünlü bülbül olur / Yıldızlar sümbül olur / Edremit akşamları // ... // Zeytinlikler sır olur / Gölgeler asır olur / / Serilir hasır olur / Edremit akşamları ..."
Yukarıya Çakırtaş'ın "Edremit Akşamları"nı anlattığı şiirinden birkaç dörtlük aldım.  Oldukça ünlenen  ve uzun olan "Beter Ol" adlı şiirinden birkaç dörtlük aktararak Çakırtaş'a veda etmek istiyorum:
 
"Bana gam kasavet veren sevdiğim

Yaprağını döken gülden beter ol

Derdi bana reva gören sevdiğim

Sazlarda inleyen telden beter ol

 

Senin de olmasın halini soran

Beni insafsızca derdiyle yoran

Kış günü başını taşlara vuran

Boz bulanık akan selden beter ol

.....

Yüzün hiç gülmesin eller içinde

Bülbülsüz kalasın güller içinde

Baharın çiçekli dallar içinde

Kuruyup incelen daldan beter ol

 

Bilemedim Nemrut mu var soyunda

Vefakarsın sebat ettin huyunda

Bir orman içinde dere boyunda

Kovanı yarılan baldan beter ol

.....

Bu engin aşkımın bulunmaz dibi

Kış geçip gitmedi dinmedi tipi

Sahibi çıkmayan bir mektup gibi

Üstündeki kara puldan beter ol

 

Kanlı gözlerimi kapladı buğu

Ateşim sönmedi bulamadım su

Tanrıdan dileğim kara gözlüm bu

Aşkınla tutuşan kuldan beter ol"