Kimse bilmez nerelerdeyim
Istanbul ! yine seninleyim
silahınla beni vuruyorsun haberin var mı
kötüyüm
hem de yerlerdeyim
öfkelerimi aldın gecelerime harmanladın
sarı sıcak sevgimi kıyılarına attın
lodosunda kürek çektiğim denizlerim / bekle beni !
aşkımı da sana sattım

Istanbul ! bu gece ben yalnızım
gecemin özlemi vurduğu saatlerde
tut ki yalın ayak zemherideyim
tut ki gözlerimden dökülmeyen yaşlarımı
salıveriyorum enginlere
belki aydınlık bir gece bulabilirim seninle

sen ki
sen ki
dört mevsim yaşamak istediğin beni
ve yüreğimi kelepçeledin
attın aşk denilen boşluğa
sarmaşıklar,güller boğuyor beni
kıymıklar acıtıyor,kanatıyor içimi
.......neredesin
..................... can dalım
....................................neredesin

Istanbul !
beni bitirdin
beni yitirdin
buram buram özlem kokuyor nefesim
şuursuz düşüncelerimle haykırıyor bu sesim

Istanbul ! biliyorsun şair ağlamaz
mürekkep döker kağıtlarına yaş yerine
derler ama...
bir de,yüzüme baka baka gitti diyorsun
daha benden ne bekliyorsun
beni yerden yere vuruyorsun
biliyorum
bir deniz mavisi can dalımı getirecek
biliyorum...
ben gidenlere ağlarım Istanbul
sen gidenlere nihavend,hüzzam çalarsın
belki
.......ama
............. o benim
..........................yüreğimin
........................................can dalı

evvelim de o geleceğim de o
ninnilerimin masallarımın dili o

ben şair değilim Istanbul
ben şair değilim
ben ağlarım

Nihal MİRDOĞAN