CANSUYUM OLDUN BENİM

Umutsuz gecelerin bitmeyen efkârından
Yorgun kalbim teklerken cansuyum oldun benim
Kanaması dinmeyen yüreğin bizarından
Mutlak sonu beklerken cansuyum oldun benim

Deli dolu yüreğin yersiz azgınlığında
Aşka tövbe etmiştim kalbin kızgınlığında
Hasretin yürekteki buruk ezginliğinde
Çaresiz emeklerken cansuyum oldun benim

Vefasız sevdalardan gözler ağlıyor yine
Aşka ömür biçmemiş fala bakan çingene
Yılların yorgunluğu sarmış iken bedene
Derdime dert eklerken cansuyum oldun benim

Umut oldu yarına bana duyduğun ilgi
Dilerim ki yanıltmaz içimdeki bu sezgi
Tertemiz yüreğinden bana sunduğun sevgi
Gönlümü pürçeklerken cansuyum oldun benim

13.01.2009/Samsun

İbrahim COŞAR