ÇAPRAZLAMA'ya ÖRNEK
Dumanı üstünde Bir Şiir

GÜLŞEN

KIŞ gecesi soğuğu gönül dalında rüzgâr
Kar yağıyor başıma delirdim YOLLARDAYIM.
Biliyorum kabrime uzanan yol KISALMIŞ
DARDAYIM be Gülşen'im,seni aramaktayım.

Zamanı parçalayan zaman çıktı DIŞARI
DELİTAYIM vuruldu,susmaz ki susturayım?
SAPSARI bir korkunun giyindim gömleğini
Nerdesin be Gülşen'im,seni ARAMAKTAYIM.

BİR tutsam ellerini, kokunu ciğerime
Nikotin gibi çeksem, inan ki KURTULURUM.
Leyla'yı Mecnun'undan ayıranları BİR BİR
VURURUM be Gülşen'im, tetikte,parmaktayım.

İçimdeki türbenin gökyüzüydü KUBBESİ
AYIM, güneşim düştü,yer altında yıldızım.
HEYBESİ ağıt dolu yolcular arasından
Çek çıkar be Gülşen'im; işte YALVARMAKTAYIM

YANKILANIR beynimde ayrılığın depremi
Yetişsin imdadıma hayat veren gül SESİN
Tutmaz elim, ayağım;deliler beni TANIR
NERDESİN be Gülşen'im,seni aramaktayım.

Ses ver gayri sesime, n'olursun dene SONKEZ
VARMAKTAYIM galiba uçurum sarayıma...
BİLMEZ, kimseler bilmez,sorsalar da söylemem !
Bir bilsen be Gülşen'im,dert akan IRMAKTAYIM.

Mustafa CEYLAN