ÇEK ELİNİ (Gülce Buluşma)

Ariflerden olmak ise, senin gerçek muradın,
Sür yüzünü eşiğine, anılsın orda adın,
Meyil verme çek elini, fani dünya malından,
Taşıması kolay değil, yükü ağır dünyanın.

Hep koşturdu,
Ehli gaflet,
Dünya malı peşinden.
Karıştırdı samanını sapını.
Altın sandı!
Sarı saman çöpünü,
Hırs kapladı,
Öfke sardı,
Kırdı sabır küpünü! ....

Diyar diyar gezip tozup, canan bulmak ne mümkün,
Sevdiğini terk eyleyip, yaran bulmak ne mümkün,
Dışı insan suretinde, içi hayvansa onun,
Hayvan postu içinde bir, insan bulmak ne mümkün.

Aç gözünü,
Gerçekleri
Çölde serap sanmasın!
Tıka kulağını,
Duyup da,
Yalan söze kanmasın!
Kır kadehin,
Dert küpüne dalmasın!
Gönül gözün açık olsun,
Görmek için geçeği,
“Leylek diye kovalama,”
Boş yere sen serçeyi!

Ömrünün son deminde, bir ayrılık mukadder,
Çekilen çile ağır, nerde nasıl hafifler,
Fani olan dünyada, gelince sana ölüm,
Kanat kanat uçuşur, alır gider melekler.

Ali GÖZÜTOK