kızım’ a…

Canımın içindeki can,
Yarınım, umudum, güneşim,
Mazlumum, mahcubum, çocuğum merhaba...


Bak, 23 Nisan geldi!
Yıllar çabuk geçiyor değil mi?
İşte bir 23 Nisan daha geldi! 

Geçen yıllar içinde her şeyin değiştiğini...
Heyecanın, sevginin, barış ve özgürlüğün, dahası
Usundaki güzelliklerin de...

Bu değişimlerin seni daha sıcak,
Coşkulu kucaklamalara hazır bir kıvama getirdiğini
Anlayabiliyorsun değil mi?

Gün gelecek daha açık ve net anlayabilecek;
23 Nisan 1920' nin öncelikle özgür, aydınlık günlere
Evrensel dostluğa, kardeşliğe
Sevgi ve barışa bir kapı, bir ışık olduğunu...
Bunun yanında yetersizliklerin,
Kısır döngüye dönüşmüş kutlamaların ayırdında,
Yarınların daha güvenli daha aydınlık, yaşadığının bilincinde,
Düşünen, üreten, ürettiğini yaşama katabilen yaratıcılarının siz çocuklar, 
Siz gençler olduğunuzu anladığın anda uyanacaksın 
Şevkle
Hırsla
Yepyeni bir inançla...

İşte o gün daha yoğun,
Cıvıl cıvıl hissedecek sevgiyi minik yüreğin;
Pırıl pırıl mavi göklerin yakınında,
Mutlulukların kendi özünde oluştuğunu duyacaksın çocuğum! 

İnanıyorum ki
Mustafa Kemal' in sizlere bıraktığı bu onurlu emaneti
Gelecek nesillere,
Daha mutlu, umutlu yarınlara ancak bu inanç ve bilinçle taşıyacak,
"Aydınlık kanayan yaralarını" bu merhemle saracaksın çocuğum...

Refika Doğan