Çocuklar
ço cuk lar
çıp lak a yak lı
ço cuk lar
acıları dolaşıyor
kalbimin içinde
Düşündükçe
çıplak ayaklı çocukla rı
yüreğimin yarasına basar gibi
karlar üzerine basan çocuklar
korkudan korkup pusan çocuklar
gözleri çapaklı karınları aç
hakları olmayıp susan çocuklar
dövülen
sövülen
görülünce insan içi kovulan
jilet ile bir yerleri dağılan
mekanları köprü altı kuytular
çıkar için derelerde boğulan
bilmem kaç günün açlığını
bilmem kaç günün uykusuzluğunu
bin gündüzün
bin gecenin yorgunluğunu taşıyan ço cuk lar

Çocuklar
ço cuk lar
karanlık düşerken geceye
ağır, ağır kapanır göz kapakları
yıldızlar üşür ay ışığında
rüzgâr bile esmeye utanır
ayazında gecenin
ağzı dolu hecenin
tüküremez yutkunur
bin türlüsü acının
hayalleri paslanmış
ot yiyerek beslenmiş
taşı yastık yapmış da
uykusunda ıslanmış
ço cuk lar
basar çıplak ayaklarıyla
kalbimin tam ortasına
çapaklı gözleri puslanmış
kalpleri kırılıp yaslanmış
ço cuk lar

Gülüşlerine düşmüyor
baharın çiçek tozları
içten coşup taşmıyor
Yoktur kibiri nazları
Yavrusuna yem taşıyan
kuş umuduyla atar nabızları
trahomlu gözleri
çapaklı çocuklar
ço cuk lar
Yüreklerinin renkleriyle boyarlar hayatı
çocuklar
ço cuk lar
ço cuk lar …

Harun Yiğit