Çoruh

Bazen nazlı bir gelin, akarsın ince ince
Çoğu zaman coşkulu, çoğu zaman delice.

Divane aşık gibi kaleyle bakışırsın,
Ne kadar heybetlisin, şehrime yakışırsın…

Tarihine tanıksın, mazi senden sorulur,
Serzenişin şehrimin, her yanından duyulur.

Öylesine içlisin, öylesine derinsin,
Asil memleketimin, sende bir kimliğisin!

Çalımından, edandan yanına yaklaşılmaz
Ey hırçın asi ırmak! Nağmelerin hiç susmaz…

Nasıl da telaştasın, belli ki acelen var,
Deli deli akarsın, söyle sitemin mi var?

Herkes kendi derdinde, kaldır başını bir bak,
Beyhude çırpınışın; biraz durul, yavaş ak…

Bir kararda durmadan, her mevsim değişirsin,
Alıp başını sanki gidecekmiş gibisin.

Sensiz tadı mı olur, sessiz kalır bu şehir,
Ortada kaldın sanma; derbeder, yorgun nehir.

Herkes terk etti gitti, nerde o coşkulu ruh?
Bir vefalı sen kaldın; telaşlı, deli Çoruh!

Mübeccel Zeynep Ünalan