*________Dağlar Şahidim__________*

ısrarlı çekimlerin esiri olduk
kutupların zıtlığından yakındıkça
yalnızlığı ürküttü sesimiz…
yakın bildiğim en uzak
yıldızlarda kaybolduk
ulaşılmaz bir sevdaydı eserimiz

satırbaşlarında hasret giderip
sonlarında veda ederken
önsözünü yazmıştık bir romanın
ya da öyle sanmıştık

sakıncalıydın aslında
gizem ırmakların akınca yalnızlığıma
dağlar şahidim
gerçeğine ağlardım
temkin konuşup dururken
güven susuyordu sana
kuşkunun öfkesi sır dolu yollarına
emin adımlar atıyordu oysa

çelişkilerinin girdabıydı belki
her engeli içine çeken
belki de mahzunluğumuzdu
ters akıntıların boğduğu
ve sevinçlerimizi zamana eken…
doğru muydu yoksa
bazen güneşin akşam doğduğu

biliyordun şafaksız kaldığını
kim bilir parmakla sayıyordun belki
her gün doğumunu
sayılı gün geçemeyince
parmak boğumunu
bembeyaz sayfalarda
sakladığım paradokslarını
geçte olsa tek tek ayıkladım

güzde verildi son karar
ruhunun dolandığı hazana
düşen her yaprak hesap sorar…
dağlar şahidim
takibi bahara gözlerim
yokluğunun aynasında
sana tuzlu bir pınar

Hülya Ekmekçi