DAĞLARIN ARDI(Güce-Sone’m)

Dağların ardındasın duyamam hiç sesini
Eşkiyâlar basarmış yolları geceleri
Kapama mevsimlere köhne pençereleri
Kış gelmeden duyayım, ılıman nefesini

Hamidli Şaban olup uğrunda can vereyim
Bir bahçeye girmektir ölüm denen hadise
Tebessüm ediyorsun baharlayın herkese
Herkese senden gelen yolları göstereyim.

Ardındasın dağların kaçma benden uzağa
Düş görsem içindesin, adınla başlar şiir
Hakikat ökse otu,aşık aşkını bilir…

*
Tuğranı nakışladım gönlümün fermanına
Öldürülen son şair sorma bana kim diye
Bir kâğıt bir de kalem, kefen bile hediye
Vur mührünü durma vur, yeniden her yanına

Bu kaçıncı yoldur ki, götürmez yolcusunu
Yarı yolda kalırlar gidemezler kervanlar
Dertliyim biliyorsun, hüzün doludur hanlar
Hanlar ki kirpiklerde eritir uykusunu…

Dağ beline dolanan en aykırı yolum ben
Son bahar yokuşudur can veren topuğumda
Tut bırakma elimi, güven ver korktuğumda…

Mustafa CEYLAN

Bir şiirde iki Sone' m! Ve başından sonuna çok ama çok güzel bir şiir! Etkilenmemek mümkün mü?...
Usta kaleme saygıyla...

USTAYA TEBRİK SELAM VE SAYGILAR. SONEMLER ARSI ARDINA MAŞALLAH.

Ustaya selam durulur..