Davacıyken Kendimden(GÜLCE-Buluşma)

-I-

Kelebeği ateşlere sürükleyen çark benim
Yumurtlayan, yavrulayan arasında fark benim
Doğum benim, ölüm benim, çekirdeği terk benim
Mahşer günü sırat benim, arasatta yine ben
.................Öyle bir gönül vermişsin ki
.....................Nasıl, nerde olursam olayım
........................Senden seni istemekteyim.


-II-
Yakan benim, yıkan benim, suçlu benim, mazlum ben
Karıncayı ezip geçen, acımasız zulüm ben
Bir ninniyim beşiklerde, gözyaşında gülüm ben
Ağıt benim, türkü benim, koçaklama yine ben
.................Öyle bir gönül vermişsin ki
.....................Halden hale girmekteyim
........................Senden seni istemekteyim.


-III-
Barış benim, savaş benim, mukavale yine ben
Köle benim, kral benim; ne çekersem dilimden
Şükretmeyen isyankâr ben, kan akan mendilinden
Şehit-şahit, sanık-tanık, savcı, hakim, hekimim
.................Öyle bir gönül vermişsin ki
.....................Döner döner gelirim kapına
........................Senden seni istemekteyim.


-IV-
Ne babadan, ne dededen ses almayan sesine
Verseler de şu dünyayı koyarak heybesine
Dikenli tel örgülerde gezip yürümekteyim
Dava benim, hasta benim, her fırında usta ben
.................Öyle bir gönül vermişsin ki
.....................Senden seni istemekteyim,
........................Davacıyken kendimden.
 
Mustafa Ceylan

Ooffffffff hocam, of! Bu ne muhteşem söz, ne güzel bir sitayiş, ne anlamlı, güzel istençtir...İnsanın kendinden davacı olabilmesi ve kendisini yaratan' a yine kendisini - sitemle- şikayet etmesi ve arı bir benlikle yeniden istemesi kendisini; ne muhteşem bir derinlik!
Hep ileriye dönük güçlü kaleme saygı ve dostlukla...

Söyleyecek söz bulamıyorum...
Arayana veriyor Mevla...has şiiri arayan kalem bulmuş onu çoktan...
tebrik az gelir bu şiire.
Tebrik kere tebrik demek lazım...saygıyla.