DAVET

Dörtnala gelip Uzak Asya’dan
Akdeniz’e bir kısrak başı gibi uzanan
Bu memleket bizim!

Bilekler kan içinde,dişler kenetli,ayaklar çıplak
Ve ipek bir halıya benzeyen toprak,
Bu cehennem,bu cennet bizim!

Kapansın el kapıları,bir daha açılmasın
Yok edin insanın insana kulluğunu.
Bu davet bizim!

Yaşamak!Bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine.
Bu hasret bizim!

Nazım HİKMET (1947)

"Yaşamak! Bir ağaç gibi tek ve hür"

Bir ağacın tek yaşadığı kabul edilir de hür olduğunu söylemek mümkün değil.
Her ağaç, zincire vurulmuşcasına dikildiği yere tutsaktır.

Düşündürücü bir yorum!...

Saygıdeğer üstadımızı kendi öz yurdunda, sitemizde görmenin erinci ile; "merhaba, hoşgeldiniz!" Diyorum; saygı ve dostlukla selâmlıyorum...