Sana derim sana Moskof'un kızı
Mahkeme kadının mülkü değildir.
Kırk post çıkarırsın köhne derimden
Ceylanın yavrusu tilki değildir.

Ne geçti eline beni üzünce
Mahkemede yeminleri düzünce
Avukatın hesap kitap yazınca
Gerçek mi sanırsın, bel ki değildir.

Haydi ver icraya kestir suyumu
Biliyorsun sessiz, uysal huyumu
Zindan ettin zindan, şehri köyümü
Her karanlık şaşmaz ülkü değildir.

Yalandır bu dünya gördüğün yalan
Üç beş kuruş ile sen de oyalan
Kabirin içine girince yılan
Melek mi sanırsın, bil ki değildir.

Yiyip bitirecek içinde kurdun
Yaralı ceylana kaç pusu kurdun?
Ummadığım anda hançeri vurdun
Boynumu büküşüm silgi değildir.

Mustafa CEYLAN