DEMEDİM Mİ? (Gülce-YUNUSCA)


Hafif mi buldun dost kavli daramı?
Sende ayran beyaz, bende kara mı?
O kırık sazınla gizli yaramı,
Çalıp, deşme demedim mi?


Gurur ve haseti serpuş edensin;
Şımarmakta, çokça önde gidensin;
Asabımı bozan, haksız nedensin;
Gülüp, taşma demedim mi?


Ava çıkılır mı inam tazıyla?
Ozan olunur mu elin sazıyla?
Böbürlenip, dostlarının gazıyla,
Dolup, şişme demedim mi?


Meydanlarda göster, dene tartını,
İyi kullan, elde varsa kartını,
Öğrenmeden yarışmanın şartını,
Dalıp, koşma demedim mi?


Ata nasihati budur biline,
Sahip ol diline ve de beline,
Çamur atmak için dili eline,
Alıp, coşma demedim mi?


Dost ehli ol, gönlün aksın dupduru,
Alnın açık, tuzun ise kupkuru,
Düz yollardan kaçıp çirkef çukuru,
Bulup, düşme demedim mi?


Uğraşma faninin viran köşküyle,
Meşgul olma yalan sözün meşkiyle,
Vefasızken, bu dünyanın aşkıyla,
Solup, pişme demedim mi?

Mehmet Ziya DİNÇ
Şiirlerin Ziyası
1 nisan 2012
Trabzon




mziya

İlk olmasına rağmen muhteşem bir Gülce Yunusça! Bu da demektir ki; Mehmet Bey, daha nice Gülce şiirleriyle çok yeni bir ses, soluk getirecek şiire ve tabii ki Gülce' mize! Hadi hayırlısı...

Nitelikli dizelerle üreten kaleme saygı ve dostlukla...