DİNLE EY DERGÂH ! (MUHSİN YAZICIOĞLU’NA AĞIT)

Dinle ilk kayboluşum; aşık oluşum, ilk yıkılışım dinle ey dergah
Hep kahır bulur hilkatimin hudutlarında gezen her seyyah
Taa Kalu Bela’dan beri mirastır bana her beşerin suretindeki ah
Gitti ulvi davanın son lideri eyvah

Kapandı rahle, bitti büyük muallimin uhrevi tedrisatı
Kan-ı revan oldu zavallı bedenimin bütün sathı
Su damla damla mermeri deler de gözyaşım tenimi eritir mi?
Ahvalim perişan bu hayat bu acıyla geçer mi?

Hüznün köpekleri nutuk atar hep ön safta
Nedir bu kalabalıklar nedir bu homurdanış nedir bu safsata
Müselsel sualler örümcek ağı örer beynimde
Bak yetim yazıyor evlatlarının hüviyetinde

Yoktur hiçbir muharrir etsin tercüme-i halimi tahrir
Nefes zaruret artık, ekmek iğreti, su zehir
Ya RAB! ne olur gönder de dökeyim şu toprağa ilahi bir iksir
Kalksın ayağa ulu hakan maskeleri etsin teşhir…


ÖMER YILDIRIM (CAGSURGUNU

kutlarım ömer beyi