Biliyor musun geceler tanır beni / yalanım yok
bu şiiri yazarken bile bir tutam sevgi dağladım gözlerime
ölesiye yazıyorum / tenimin incinen yerlerine

her durakta,seni çağrışım
yüreğime sokulan serüvenin
sonrayı kim bilebilir ki
ak kağıda düşmüş yakarışlarım...

hangi köşe başında , aktıkça biriktin
yeni bir vakte erirken yüreğim
güneşi her gün bir muştu gibi beklerken
o görünen ilk tepede / sana seni topladım
sonra yürüdüm yürüdüm...
hadi şimdi yum gözlerini
bunlar suyun üzerindeki mısralar değil
suyun başı kalabalık olur
hadi zamanı üstümüze çekelim
bunlar dizelere düşen seslenişim
eğil
yaratmak istediğim aşka eğil
göçebe bedenini silkele
benim için düş yollara
divan-ı harbe gitmiyorsun
hangi ferman karşı gelebilir gönlüme
göklerdeyim yiğidim göklerde
rüzgârın her busesi bir hoş
aya yasladım yüreğimi /sonra bir ürperti,bir ürperti..
elimin üstüne koy elini
dünyanın en uzun hüznü yağsa da
duy beni / diriliş saatim bu benim
beraber çıkalım bu yola
sesini çizererek boşluğa
deli taylar gibi koşmak istiyorum
soluk soluğa...

Nihal MİRDOĞAN

Mükemmel şiirini bir kez daha okumanın hazzını aldım hocam. Selam ve sevgiler.