Dokunmak İstiyorum Aldığın Her Nefese(Gülce-Buluşma)

ey sevgili
nefes aldığın şehirden sesleniyorum bu gece
duydum ki avcılar vurmuş sana gönderdiğim mektupları
gelmemiş
saldığım selamlar takılmış yelkovan dikenlerine
engellemiş
kör baykuşlar saldırmış gecelerine
uyutmamış
bindiğin trenler rötar yapmış her seferinde,
bana çıkan yolların çevrilmiş dikenli tellerle
yol vermemiş

seni aradım durdum gezdiğimiz her yerde
kalp mahzun yürek ezgin dildeki hecelerde
aramış sormuşsun yar duydum ki nicelerde
yolumu beklermişsin sabahsız gecelerde

ey sevgili
nefes aldığın şehirden sesleniyorum bu gece
adım adım gezerken sokaklarda
yokluğun rüzgarı üşütüyor her anımda
hasretini doluyorum boynuma
resmini koysam da koynuma
anılara sarılsam da sıkıca
her sokak dan eylül çıkıyor karşıma

soğuk ve hüzün sararken her yanı
donduruyor insanda akan kanı

ey sevgili
nefes aldığın şehirden sesleniyorum bu gece
bahar meydanları sensiz
bahar meydanları sahipsiz
koklamaya kıymadığımız güllerimiz ağlıyor
el ele altından geçtiğimiz gökkuşağı yağmalanıyor
yapraklar terk ediyor birer birer ağaçları
öyle bir eylül vurmuş ki sokakları
kaldırımları diş çektirmiş sancılı
sokak lambası yenik düşmüş rüzgara
eğmiş boynunu
ateş böcekleri dans etmiyor artık burada
şemsiyeler isyanda buluta
muhtaç kalmış bir damla yağmura

ey sevgili senle coşan sokaklar kederde
oysa ki varlığınla güzellikler taşardı
nisan yağmurlarıyla tüm yürekler coşardı
sen olsaydın bir tanem bahar bize koşardı

ey sevgili
nefes aldığın şehirden sesleniyorum bu gece
uyuyamadığım taş yataklar kanatıyor düşlerimi
idam sehpalarına çıkartıyor eylül
sığmadığımız topraklar yeşertiyor kaktüsleri
dikenleri ok gibi saplanıyor yüreğime
çivilenmiş bir pencereden bakıyorum şehrine
kaç kere kör anahtarı çeviriyorum da kilidine
uzanıp dokunamıyorum aldığın nefeslere

ey sevgili yokluğunla düşmez miyim derde
dokunmak istiyorum aldığın her nefese
kulak veriyorum senden gelecek bir sese
bir haberin bir selamın gelmiyor niyeyse

ey sevgili
nefes aldığın şehirden sesleniyorum bu gece
dokunamadığım her nefeste
dertli bir vapur demirliyor iskeleme
ağır ağır arabesk duygular çıkıyor güverteye
karanlık bir el söndürüyor yaktığımız yıldızları
gökyüzünün karası çöküyor üstüme
düşlerimi seriyorum
sessizce geceye

Abdullah RAMAZAN