Dost halden anlamıyor



İzlerine hayatın her anını koyarken
Usulca ardın sıra gölgene imrenirim
Dünya bir yudum su ömrü nefes sayarken,
Gözlerinde kırk makam aşa aşa gelirim

Aynalar dişlerini gösteren sırtlan gibi
Öfkesini ensemde duyduğum devler nerde
Dinle arzı konuşmaz, görünmez saklı dibi
Mahşerin yollarını bağlayan yol kabirde

Nerdesin irfanıma gölge gölge düşen gam
Öldüren hayatların ötesinde üşürüm
Kaç sabahın derdini sırtına vurmuş akşam
Aslımı dağıttılar dönerim dönüşürüm

Bir keder kitabını açtım okur giderim
Yanaklar gül harmanı bülbüle mekân değil
Çıkıp karşıma sorsa kader bana ne derim
Dost halden anlamıyor sır saklayan can değil

Ölümü kefenleyip gökyüzüne uçurdum
Namertlerin elinden bezen arar bulamaz
El bilmez nerdeyim ben hangi dehlizler yurdum
Ölümü arayanlar kabristanda bulamaz

Hasan Ulusoy