Nerden bileceksin ölçüp biçmeden
Tepeden tırnağa kaç arşınım ben?
Hüküm verme tabip, sızı geçmeden
Şifa değil belki gök kurşunum ben.

Irmağın başında su vermek kolay
Kuyuya kan damlar ihtiyaç iken.
Hilâlden cömerttir niye dolunay,
Lokma veren var mı kendi aç iken?

Kralı yorulsa düşse dermandan
Niye görmez onu, geçer karınca.
Takatin kesilse kopsan kervandan
Kim yolunu gözler han’a varınca.

Karanlık çökünce serap da gider,
Raks eden gölgeler güneşle vardır.
Mahşeri meydana seyran cem eder
Darlıkta dostların kendin kadardır.

Ekrem Yalbuz