-Ne çok doyamadıklarımız var; yaşamın hay huyu içinde kuytularda sakınıp gizlediğimiz, ne çok...-


Sen özelsin…
Değerli,
Yaşamın anlamısın...


Terazideki dengem
Bendeki sen
Sendeki ben
Aynada görünensin…

Beni duygu sarmalında
Bırakıp da gitme e mi!
Feleğin sahibi Hûda
Unutup da itme e mi!

Özüm erinçle dolar heybetinle yükselir
Kartal olur
Şahin olur kanadına
Sararsın…
Yürek üşüyüşlerim kardelenler çoğaltır
Güneş olur yıldız olur toprağıma
Ağarsın…

Yüreğim çatı katında yanıma yatırdığım
En masum duyguları resmettiğim yüzüne...
Koruyup kolladığım anaç yanım
Küçüğüm;

Sevgi çoğaltan
Saygım,
Sakındığım
Mahremim...

Şefkat ile bağrına basarken yetim döşü
Seviyi sabır ile karan ey gönül kuşu
Dinledin her seherde vakitsiz bu ötüşü
Şüphesiz, umut ile mavilere doğansın...

Sen
Adamım,
Saklımda ulaşılmayan dağım
Sen
İçimin ırmağı, çağıl çağıl akanım
Âdemin açan gülü, derunî duygularım;

Senle erir kar yamaca
Seninle gün güllük olur.
Sen var isen tüter baca
Sensiz viran çöllük olur...

Sen doğrum sen yanlışım
Âh! Koşulsuz sevdiğim
Uğruna öldüğüm sen…

Sende gülen
Bende yanan
Yanarak açıp çoğalan…

Sen arkadaş
Sen kardeş
Anam babam
Dostum, sen...

Sen aydınlık sen özgürlük
Sana çıkar her savaşım
İçimde çimlenen varlık
Sen, gözümde asil yaşım...

Yârim diyemediğim
Doyamadığım…
Yücelttiğim kutsalım
Kıyamadığım…

Kuytularımda saklım
Bahtsız yasaklım;
Tutunsana yüreğime
Kalmasın aklım!

Dallarıma can verenim
Canımın can suyu kökte…
Ey, çölümde göverenim
Eşsin güne, aya gökte!

Refika Doğan