Düş-yazıda dört mevsim
-kökboyalar-




Harf olduğum ev
Kıpırdıyor bahçe…
İncir ağacı,
Kendine küs ayvayla kayısı
Aykırı ağaç palmiye bir de
Ege, Akdeniz kaçkını…

Asmadan yaprak toplayan annem
Mor sümbüller, akşamsefaları…
İki kuyu bir de
Biri kör
İncir içmiş suyunu

Kökboyaları işte
Harf olduğunu bilmeyen
Çocuğun
Yalın yalnız olduğunu
Bilmemesi gibi…

Girdabında acıyla hüznün
Düş kırıkları
Şarkılar… O Hicaz şarkı
“Kapıldım gidiyorum
Bahtımın rüzgârına
Ey ufuklar diyorum
Yolculuk var yarına…”

Saz yapması
Harf olduğunu bilmeyen çocuğun
Odunlukta bulduğu
Silme budak bir kütükten
Telleri o düş sazın
Teldolabın eskisinden…

Kim bakar, kim görür
Yalın yalnızlığıyla ah
Mutlu olamaya çalışan çocuğu…


Uzaktan bakmak gerekirmiş
O resme, her resim gibi
Yakınlığın ah hasretin…

Kınsız bıçak olduğun(u)
Söylediğinde şaman harflerin
Çoktan kanamıştır kalbi
Kâğıt kesikleriyle…

10 Nisan 2015