Kan üfürür fırtına dağlar yanar fay çöker
Aklı sarhoş çobanın geviş çalar buğuru
Söz kesimi gereği başıma döner cihan
Nuru söner yıldızın gün kararır ay çöker
 
Uyuz tayın üstünde harap kaleler aşan
Koklaşıp her zibilde yer açarken sultaya
Kızıllaşan ak toprak üçer beşer gül verir
Ana olur can olur yeniden bayraklaşıp
 
Kışlara düşer cemre al zemine beyazım
Bulutlaşır kirpikte yiğitler saf tutarken
Bir avuntu yüklenir hüzünlü bakışlara
Batarken gözlerime uyku tutmaz avazım
 
Sefasını sürerken vatansızlar vatanın
Sevene gam sağdırır taşı yoğurur öfke
Hatanın hükmü sürer töre kalır yetimce
Silkelenmiş adalet hukuk ağlar güvene 
 
Ciğerim pare pare yüreğim erce Tanrım
Sür topunu soysuzun açılsın Türk’ün yolu
Bir tek sana inandım sana boyun eğerim
Anadolu şenlensin el açtım birce Tanrım

Osman ÖCAL
 

Sefasını sürerken vatansızlar vatanın
Sevene gam sağdırır taşı yoğurur öfke
Hatanın hükmü sürer töre kalır yetimce
Silkelenmiş adalet hukuk ağlar güvene

Ciğerim pare pare yüreğim erce Tanrım
Sür topunu soysuzun açılsın Türk’ün yolu
Bir tek sana inandım sana boyun eğerim
Anadolu şenlensin el açtım birce Tanrım

İşte yüreğimin sesi bu dizeler...
Alkışlıyorum şairimizi...
Tebrikler...

Şiirin her türünde, her başlığında...
İster Hece, ister Serbest, ister Aruz...
İster bilinen klasik tanımlarda ister Gülce ile...
Tutkunuyum bu kalemin...
Yaratıcı sözcükler, söylemler ve  şiir dilindeki akış...
Hep yazsın kaleminiz ve ben  okuyayım her defasında bu muazzam dizelerinizi Osman hocam, güzel dost...
Her dem saygı ve dostlukla...