Gülbaharına giden yokuşları, tırmalar,
Gönülleri emziren sahabe atlıları
Bir küheylan misali durmadan, Hızır gibi
Yüreği kırık, naçar yaraları sarmalar
Gönülleri fetheden talebe atlıları

Gül padişahımıza susamışken gönüller
Ağaç dalları gibi yayıldılar dünyaya
Ak küheylanlarına hizmet aşkıyla binip
Sevgiyle, hoşgörüyle, Muhabbetle… Al güller
Atıldılar gül dolu dehlize ve sevdaya

Eller, gül yüzlülere muhtaç biçare eller,
Kâinat beklemede o gülü bülbüllerle…
Gökte düğün var gibi tüm eller asumanda
Bir halaskar el bekler, güle âşık gönüller
Tüm eller gökyüzüne uzanmış gönüllerle

Hayaller menzilinde aydınlık bir gelecek
Bekliyorlar muştuyla gül kokulu baharı
Tatlı bir bekleyiştir dudaklardan dökülen
Kulaklarda aşkname, solan yüzler gülecek
Beklerken gül kokulu, cennet kolu baharı

Muhammed İsa ÖZTÜRK

Harikalar harikası bir şiir okudum...
Doyamadım...
*
Yürekten kutluyorum...

Estağfrullah Efendim. :)

Yine bir görsel ve şiirsel güzelliğin bütünleştiği dizelerle, ruhum apayrı derinliklere akıverdi kendi dilinde.Çok etkileyici söylemiyle, tema ve kurgusuyla birlikte o muhteşem resimle...
Evet, Muhammed kardeşimizin varlığıyla farklı bir kazanımla Gülce' mizin renkleneceğine inanmıştım en başta. Yanılmadığımı görüyorum...İnşallah Gülce kalıbıyla bu kalemin çok daha farklı kompozisyonlarla şiire katkılarını da göreceğiz! Başarı dileklerimi yinelerken, kutluyorum değerli kalemi, dostça...

Teşekkür ederim Refika Hanım. Selam ve dua ile...