epey oldu gülmeyeli
hani diyorlardı
‘’çok gülen çok yaşarmış‘’
düşünsene bir kere
tümdengelip tümevarıp
ne çabuk ölücem...


en çok kalbimin katarları
bir kuş cenneti bulamayıp da dönen
ızdıraplı göçeriş kanatır döşümü
yüzümden düşen aznavur gözyaşlarım

ne çok gittiniz siz
beni eskitirken
takvimin yapraklarında
küskün bir begonyanın çilsiz yalanları
güneşe şahlanıyor


yok durun bir dakika
saatinize bakıp
akrep mızrabı
kalbimi çalıyor...





ne çok gittiniz siz
gözlerinizin uçurumlarından düşmüşken ben yaralı
dilbaz uykularda lâl düşmüşken
ne çok soyundunuz yaşamaya
ne çabuk




kabuklarını yolsamda dizimin
gözümün önünden geçiyor bir filmin şeridi
ağlarken



biraz kalsaydınız
güneş mor dağlardan şıvgınlanırken telaşlı
gün basmasından reçeller yapsaydık kavanozlara


sahi ya
‘’kavanoz dipli dünya‘’

sahi biraz kalsaydınız
yakamozlarınızı b/ağrımda unutup

epey oldu gülmeyeli
hani diyorlardı
‘’çok gülen çok yaşarmış‘’
inan unuttum

-en çok siz gittiniz-

Ben "şiirim" diye damgasını vuran bir eser...
İşte şiir bu...
Yeni ve orjinal imgelerle nakışlı hem de...
Tebrikler...