Eylül Vuruşları Dondurur Kanı(TEDRİÇ)

Dolunay, ilk dördün, bir hilâl gibi
Doğsaydın geceme çıkmazdı ayaz.
Düştüğüm karanlık, bin celâl gibi
Boğarken kalsaydın çökmezdi ayaz.

İl il, kaza kaza, kök köy arandım,
Sursuz kale gibi yorgun, virandım,
Ne gönlüme ne gönlüne yarandım,
Daha bundan aşrı çakmazdı ayaz.

Cadde cadde, sokak sokak her kapı,
Doymuştu ilana her yer, her yapı,
Öğrendim kaç ise dünyanın çapı,
Döndürüp merkeze çekmezdi ayaz.

Her dakika, her saniye, her anı,
Sevmek ömrümüzün ağrılı yanı,
Eylül vuruşları, dondurur kanı,
Mevsime, aylara bakmazdı ayaz.

Yüreğimde damar, damarımda kan
Olsan da dolanıp gönlüme ey can
Aksaydın ılgıt ılgıt ağarırken tan,
Her seher vaktinde yakmazdı ayaz.

Yıl, mevsim, ay, hafta hepsi bir asır,
Neydi Vuslatî’de ne idi kusur?
Hükmedip kalbine büyüyen nasır,
Biraz gevşeseydi yıkmazdı ayaz.

Osman Öcal

abi eline yüreğie sağlık