FECRİN ZİRVE TADI(gülce= buluşma)

Loş ışıklı bir yerde tökezleyip düşerken
Bin mumluk ampul yandı yüreğimde gizlice
Nahoştu tüm zamanlar sararıp da üşürken;
Baharlar kapı açtı, gün açtı bu şehirde…

Doğmazdı güneş böyle, gri miydi rengi ne?
Gün döndü, yönü döndü
Açıldı kara perde, sildi sisi sevinçle
Erguvani laleler ördü narin gönlümü
Mahirce… Renklice… İnce ince…

Bazen vapur sırtında, bazen yeşil giymiş yakada
Yediveren açarken ne olur dursa zaman!
Akmasa şimdi boğazdan!
Diye kimdi yalvaran?
En nazenin rengimle bendim yeniden doğan…

Dinmiş bak deli rüzgâr şefkat seli geliyor
Deniz üstünde bile kavak yeli esiyor

Kaçan tren ardından çekilen çifte kürek
Zor mizaçlı kaderden hırsızlıyor anları
Güverteden dünyaya açılan bir çift yürek
Pusulasız rotada mutluydu imanları

Birkaç zarif lezzette
Kenetlenen el miydi? Yürek mi?
Fecrin zirve tadı silinemez değil mi?

Asuman Soydan Atasayar