" Gece İnerdi Merdivenlerden

’Ayak izlerin ölürdü yağmurda, sen ardından bihaber…''


Gece inerdi merdivenlerden
Sen kapıyı açtığın an sabaha
Bir yıldız kayardı
Bir ay tutardı soluğumu
Ve zıpkın gibi saplanırdın yüreğime
Kapı eşiğimde donup kalırdı gölgen…

Üşürdüm
Titrerdim
Buz kesilirdim
Sen sımsıcak, geçip giderdin
Bilmezdin
Görmezdin
Merdivenleri kanatırdı izlerin
İzlerin, delip geçerdi yüreğimi...

Gece inerdi merdivenlerden
Sen, geceye inat koşardın sabaha
Bir kadın düşerdi ardına
Kanamalı, çıplak ayaklarıyla
Bir kadın düşerdi ardına
Sırılsıklam
Arsız
Uslanmaz sancılarla…

Geçip giderdin
Ayak izlerin ölürdü yağmurda
Sen ardından bihaber…

Nurşen Alıcıer "





Antoloji güne düşen seçkilerde daha bir özenli, daha seçici ve seviyeyi korumaya çalışıyor. Bu durumu özellikle bu yılın başından beri sıkça gözlemler oldum. Tabii, son derece sevindirici... Yalnız, birazcıkta şu eleştiri-yorumlara, bunların ifadesindeki üsluba yeterli özen gösterilebilse çok daha iyi olacak ya…

Seçkideki titizliğiyle değerli antoloji jüri yönetimini ve tabii buna gerekçe olan seçkin kalem Sayın, Nurşen ALICIER Hanımı kutluyorum.

Gelelim bu muhteşem dizelerin bir okur olarak bendeki izdüşümüne:

Aşağıda alıntıladığım dizenin 5. ci mısraındaki “Bir kadın düşerdi ardına “ tekrarı olmaksızın direkt diğer mısralara geçilseydi çok daha iyi olurdu bence. Şöyle ki:
“…
Gece inerdi merdivenlerden
Sen, geceye inat koşardın sabaha
Bir kadın düşerdi ardına
Kanamalı, çıplak ayaklarıyla
Bir kadın düşerdi ardına
Sırılsıklam
Arsız
Uslanmaz sancılarla… “

Yerine,

“…
Gece inerdi merdivenlerden
Sen, geceye inat koşardın sabaha
Bir kadın düşerdi ardına
Kanamalı, çıplak ayaklarıyla
Sırılsıklam
Arsız
Uslanmaz sancılarla… “

Şeklinde olabilirdi…
Zira noktalama işaretleri konulmadığı için, burada şiirin akışı böyle bir söylemi sanki daha tadında kılıyor, daha vurgulu seslendiriyor.
Tabii, okunan bir şiir her okurda aynı ritmi, aynı yankıyı ya da çağlayışı veya daha başka duygu ve düşünceyi aynı ölçüde uyandırmayabiliyor. Şiiri huşu içinde okurken bu dizeye geldiğimde bende böyle bir düşünce oluştu doğal olarak. Demek ki, bana göre o çağlayışta bu kısım küçücük bir tıkanıklık yapıyor, ama akıntının hızına( şiirin gücüne, güzelliğine) direnemeyerek o akışa geçit veriyor yine de. Bütünüyle çok güçlü söylemler. Diğer bir önemli nokta ise;
İlk kez bu şiiriyle adını duyup tanış olduğum şairimiz Sayın Nurşen ALICIER Hanımefendinin şiir diline, duygu fırtınasına, içsel zenginliğine hayran olduğumu vurgulamak isterim. Girişteki şu söylemin güzelliğine bakar mısınız?
“ Ayak izlerin ölürdü yağmurda, sen ardından bihaber…”
Yağmurun silip yok ettiği ayak izlerinin ölümle tasvir edilmesi ve giden sevgilinin bundan /ardında bıraktıklarından bi haber olması!...
Muazzam söylemler!

Duyguların kadınca şahlanışını, kanayışını, terk edilmişliğini olağanüstü ritim ve söylemlerle, imgelerle ifade eden; hele ki, başlangıç ve finaldeki söylemleriyle, muhteşem bir şiir.

Özellikle dikkatimi çeken bir şey var ki, o da; şairimizin güçlü bir kaleme ve yaratıcı yetiye, akıcı, duru bir şiir diline sahip olduğu.
Güne düşen duygu yüklü bu güzel seçkiyi ve seçkinin değerli, güçlü kalemini kutluyor; başarılarının artarak O’ nu hak ettiği doruğa taşımasını içtenlikle diliyorum. Dostlukla…


kaynak: http://www.edebiyatdefteri.com/