El kadar yüreğimde volkanı taşıyorken
Kendine gel diyorsun söyle bu nâr söner mi?
Hasretin kucağında gurbeti yaşıyorken
Gönül sarayı talan bu fırtına diner mi?

Her geceyi sabaha hüzünle asıyorum
Avuç avuç tuzları yarama basıyorum
Boğar beni özlemin çaresiz susuyorum
Paslı neşter özdeyken dost dostunu sınar mı?

Düşe kalka umutsuz divane yürüyorum
Deşme tabip yaramı sızılar bürüyorum
Onulmaz yaralarım gün be gün çürüyorum
Her gül seni açıyor bülbül kora konar mı?

Âşıkların hâlini gözyaşı döken bilir
Konan onca engeli bentleri yıkan bilir
Kimse hâlden anlamaz sevdâyı çeken bilir
Eğer tatmışsa bir kez âşık aşka kanar mı?

Sen ki benden habersiz beni benden alan yâr
Özgür sayma kendini bende hapis kalan yâr?
Bir selâm dahi salma yaşadığım yalan yâr
Tek şeritli bu yoldan giden geri döner mi?

10/06/’11
Fatma KALKAN