Gönlümün Gül Damlası

Güzel olan her maral aşksız gönle sığmıyor,
Bülbül zarı duymadan önce güneş doğmuyor,
El açıp yalvarmakla gökten sevda yağmıyor.
............Adımı da koymadı yüreğine yar benim,
………Boğuyor yalan dünya say ki yerim dar benim.

Tüketti nefesimi kaf dağın aşamadım,
Çözüldü diz bağlarım yoruldum koşamadım,
Yar diyerek yanında huzurlu yaşamadım.
……….Duyduğunuz çığlıklar deli güle zar benim,
……….Yaralanan yürekten durmaz kan sızar benim.

Gel git sevdalarıyla zehri cana zerk etti,
Acılarım kaynarken vuslat beni terk etti,
Ölür aç kalan sevda yazık ki geç fark etti.
.............Bırak dedim peşimi bak saçlarım kar benim,
……….Artık sana dönüşüm bundan sonra zor benim.

Kara sisli buluttan buğu doldu özüme,
Çilekeş gecelerde kan oturdu gözüme,
Umudun rüzgârları soğuk değdi yüzüme.
……….Yırttım kara defteri can bedende hür benim,
……….Bırakmayıp yıllarca soğuk akan ter benim.

Vuslatî yanık iken teselli tek ilaçtı,
Çatlasın çekemeyen hazanda bahar açtı,
Kenetlendi sevdamız ömrüme neşe saçtı.
……….Gönlümün gül damlası bir sevdiğim var benim,
……….Tutuşmuşum aşkından göynür özüm har benim.

21.02.2008
Osman Öcal