-yeri geldiğinde canı yoluna sermektir sevda-



Gözleri gülerek bakan a yârim,
Bir damla yaşına ölürüm bil ki!
Kirpiğin okuyla yıkan a yârim,
Yay gibi kaşına ölürüm bil ki!


Zülfünün teliyle dokunsan bana,
Buluşsa yürekler yine can cana.
Bahtımız dönse de sevdadan yana,
Billahi başına kalırım bil ki!


Yakıyor gönlümü aşk ateşi nâr,
Çağlayarak akar o suskun pınar.
Dağlarında turna olsam ya da kar,
Konarım taşına, kalırım bil ki!

Refika Doğan-Ankara 1980