Gözleri Sonbahar

Hazan havasında eylül ayında,
Bir kerem güzeli gel dedi bana.
Kırıklar oluşmuş gönül fayında,
Mavi düşlerimde kal dedi bana.

Belki sevdiğinden belki hevese,
Sadece bülbül mü konur kafese,
Çırpınan bir güldü nefes nefese,
Yanık kerem isen sal dedi bana.

Kırılmış kanadı uçamaz halde,
Gözleri sonbahar boğulur selde,
Bir meçhule mahkûm örülü telde,
Bir kalbi çilingir ol dedi bana.

Ulu mekân seçmiş hep payitahtı,
Her huri ceylanın vardır bir ahtı,
Açılmış tomurcuk kara ki bahtı,
Ağu versen yine bal dedi bana.

Düşlemek ayrıdır yaşamak ayrı,
Vuslatî sevdadan görmedi hayrı,
Feleğin çemberi gevşemez gayrı,
Her korun artığı kül dedi bana.

Osman Öcal