GÜL KERKÜKLÜM

Aşka düştüm yürekten
Giderim dost eline.
Özlem ile yandı ten
Kurban olam diline.

Bir yâr sevdim Kerkük'ten
Yaktı beni bakışı
İşlengisi Türklükten
Pırıl pırıl bakışı.

O yâr beni götürdü
Ak Topraklar yurduna
Yüce bir ses haykırdı :
-"Bunca yıldır durdun ha?"

"-Bu topraklar kimindir?
Kurşunlanan Hak dindir,
Bozkurttaki acıyı
Haydi yiğit sen dindir."

Yaklaşırken sese biz
Yârim düştü âniden
Tutmaz oldu bende diz
Taş kesildik sahiden...

O yüce ses yok oldu
Gül Kerküklüm kalkarken.
Kirpikleri ok oldu
Gözlerime bakarken...

Dedim:"neyin var gülüm?
Bu bizlere kutsal yük."
Dedi:"Yeter bu zulüm
Kalbimizde dert büyük."

Kıbrıs'ta al yaşmaklar
Şimdi yara sarıyor
Trakya'da Pomaklar
Tanrı'ya yalvarıyor.

Kırım yolu boyunca
Kafkas yeli esiyor
Sevemedim doyunca
Zalim düşman kesiyor.

Türkü yaksın ozanlar,
Türkistan'a, Kerkük'e
Anam ağlar, yâr ağlar
Zincirlenen Türklüğe...

Mustafa CEYLAN
(1970)

Yıllardır devam eden bir zulüm. Ustaya tebrikler.