GÜLLÜK ÇÖPLÜĞÜNE NAZİRE

Bizim köyde bir Çikin Çavuş vardı. O yüzü çok iyi anımsıyorum; adı üzerinde Çirkin mi çirkin ama köylüler ona kısaca ‘Çikin Çavuş’ derlerdi. Çavuş emmi peşin laflı, her söylenilen söze mizahi bir kılıf bulabilen ve ağlanacak halimize bile bizleri güldüren tam bir kara mizahçı idi. Kim bilir okuması yazması olsaydı belki de ikinci bir Aziz Nesin’imiz olabilirdi diye düşünüyorum.

Bir gün Çavuş emmilerin mahallesindeki kızlar pınar başında bulaşık yıkarlarken köyün yakışıklı delikanlılarını koşuyorlarmış. Elbette köylü kızları memleketin siyasetini yada sanatını konuşacak değiller ya! Genelde köy yerinde delikanlılar kızları, kızlar da delikanlıları konuşular. Aralarında Çavuş emminin karısı da varmış. Kızlardan birisi dayanamayıp Çavuş emminin karısına:
‘’Abla Çavuş emmi de çok çirkin ya nasıl onu koynuna alıyorsun. Ben olsam aynı yatağa bile giremem, korkarım’’ demiş. Çavuş emminin hanımı olurda lafın altında mı kalır ‘’Abe güzel kızım kim demiş Çavuş emmiyin çikin olduğunu. Sen gel de Bana sor. Benim gözümde Çavuş emmin dünyanın en yakışıklı delikanlısından bile daha yakışıklı’’ deyince kızlar kahkahayla gülüşürler.

Sözü dolandırmadan yerine getireyim. Güllük radyomuza bir gün birisi peydah oldu. Şiir adına bazı nesir manzume vs. yollayıp programcı arkadaşlarımıza...
‘’Ekte şiirimi yorumlar mısınız?’’ diye yazardı. Birkaç defa bana da denk geldi. Yazdıkları şiir mi değimli o konuda yorum yapmak haddime düşmezdi ama Bazı harfleri Dolar yada Euro amblemleriyle yazardı. Güya Türk Dilinin koruyucu Şair-esi. Türkçe katliamcısından başkası olamazdı. Bu benim düşüncem!
Adı da yabancı ve takma bir ad idi. ’Erusek’ ne demekse? TDK’nin sözlüğünde bulamadım ben.
Güllük Radyo’da yayın yapan iki arkadaş paylaşamamışlar bu bayanı. Mübarek altın mı yumurtluyor ne?
Bu bayan yüzünden iki dost düşman kesiliverdiler birbirine.

Bir gün bir şiir sitesinde ‘Güllük Çöplüğü’ diye bir şeyler karalamış! Birazını okudum sinirlerim gerildi. Kendisi nadide bir çiçek (Gelincik) oluvermiş, Güllük ise bir çöplük. Vay yay vayy, bak sen şu işe!
Başlangıçta dost, arkadaş, can gibi kavramlar kullanan bu hanım birden bıçağını bilemiş üstümüze, üstümüze gelmez mi? Güllük çöplük olmuş, kendisi de yanlışlıkla o çöplüğe düşen nadide çiçek, yani gelincik!. Eh yani Gelincil görmeseydik yutabilirdik.
‘’Güllük Çöplüğü’ne’’ diye yazdıklarının altına bende düşüncemi yazdım ama hakaret sınırını aşmayacak bir şekilde tabii. Birde baktım ki, sanki pusuya yatıp avını bekleyen avcı gibi yazıma anında yanıt geldi özelime.
‘’’’ Yazıyı BURAYA EKLE’’’’Bardağı taşıran da bu yazı oldu ya! Aldım kalemi elime, yazdım geleni dilime.

GÜLLÜK ÇÖPLÜĞÜNE NAZİRE


Rüzgârın önünde şaşan çöğürü
Takmasam olmuyor taksam olmuyor
Güllük bahçesine düşen çöğürü
Sökmesem olmuyor, söksem olmuyor

Bataklığa nice sinekler konar
BAL yapan arı uzaktan döner
Her ot kendisini gelincik sanır
Bakmasam olmuyor baksam olmuyor

Çirkef çöplüğünde gezen gafile
Fitnelik gölünde yüzen gafile
Kemik göstermeden azan gafile
Çakmasam olmuyor, çaksam olmuyor

Ahmak suretini aynanda görür
Başkası sanarak havlayıp durur
Topal eşek gibi ayağın sürür
Sekmesem olmuyor seksem olmuyor

Acep güllük bahçesine kastı ne?
Gaflet uykusunda düşmüştür kine
Uyurgezerlerin bir gün üstüne
Çökmesem olmuyor çöksem olmuyor

Tez kururlar bataklığın otları
Kimler saldı başımıza itleri?
Gülün çevresini saran çitleri
Yakmasam olmuyor yaksam olmuyor

Güllük benim evim, gülleri şahım
Arşı bile delip geçecek ahım
Bataklık artığı toprağa tohum
Ekmesem olmuyor, eksem olmuyor

Öfkeden yarıldı bıçağın kını
Bir akarsa durmaz kalemin kanı
Korkuluk diyerek güllüğe onu
Dikmesem olmuyor diksem olmuyor

Önümde güttüğüm sürüye katıp
Karşıma çıktığı yerlerde çatıp
Onun ile yağlı güreşi tutup
Yıkmasam olmuyor yıksam olmuyor

Güllüğün gülleri içinde ağrı
Boynunda torba, yanıyor bağrı
Yularından tutup ahıra doğru
Çekmesem olmuyor, çeksem olmuyor

Yol öğrenilirimi yol delisinden
Şark köşesi olmaz yer halısından
Sahte dost insanı çıkartır dinden
Çıkmasam olmuyor, çıksam olmuyor

Boş hayaldir elbet, çöldeki kuyu
DIL , dil değil, sanki kırılmış yayı
Üstüne bir kazan bulaşık suyu
Dökmesem olmuyor döksem olmuyor

Dürüstlere eğmedim ki kaşımı
Boş yere hiç akıtmadım yaşımı
Der ki Yiğit, otuz iki dişimi
Sıkmasam olmuyor sıksam olmuyor...

Harun Yiğit