BİR GÜL BİR BÜLBÜL BİR DE AŞK

Biz de farkındayız galiba artık.
Boşuna üzülüp durduk bunca sene bülbüle,
Onca ağıt yapmış güle de
Derdini anlatamamış diye..

Ne olsun ki başka?
Biri hayvan, bitki diğeri
Konuşulan dil ayrı , ayrı alemleri
İmkansız bir aşk bu,baştan besbelli.


Kavuşamadan güle
Her ne kadar bülbül öldüyse de,
Aslında gülün hali çok daha hazin,
Bencileyin,
Bu meşhur efsanede..

Yok olunca bülbül hayatından
Ne yapsın gül, gülmeyi unuttu.
Sarardı kül gibi soldu.
Yaklaşmasın yanına hiçbir şey diye
Dikenden bir örgü sardı bedenine.

Aşk işte.!
Sonu hep aynı..
Her zaman, her yerde.
Sen uçup gittin kuş misali özgürlüğe,
Ben dokunulmaz yapıp kendimi gül misali
Çekildim köşeme..
Çakılıp olduğum yere,
Geçilmez bir sınır koyup,
Her şeyi yasakladım bedenime.
Vazgeçtim yaşamaktan gülmekten
Hatta bazen kendimden bile.

Aşk-sevgi de tek yanlı özveri, tek yanlı feragat ne büyük haksızlık! Böyle bir durumda; bir tarafın özgürlüğü genişlerken diğer tarafın kısıtlanarak kişilik erozyonuna zemin hazırlanıyor. Oysa ki aşk' ın- sevginin temeli karşılıklı saygı ve güvene dayanır/dayanmalı!
Şairimiz ne güzel ifade etmiş serbest dizeleriyle...Zarif kaleme saygıyla...