Gülmedi Yüzümüz Güldürmez Felek

Bende bir insanım bildim bileli,
Gülmedi yüzümüz güldürmez felek.
Biter mi bir ömür gamlı çileli,
Gülmedi yüzümüz güldürmez felek.

Aldın aklımı da döndürdün başım,
Kan ile yoğurdun akan gözyaşım,
Yâr diye sevdiğim olmaz gardaşım,
Gülmedi yüzümüz güldürmez felek.

Kimi düş maviymiş kimisi mormuş,
Sevip sevdalanmak ateşmiş kormuş,
Yanıp kül olması ne kadar zormuş,
Gülmedi yüzümüz güldürmez felek.

Ah kurban olurdum bir çift bakışa,
Bırakmadın çağlar suyu akışa,
Kırıldı gönlümüz çıkmaz yokuşa,
Gülmedi yüzümüz güldürmez felek.

Yoruldum her yelde ırgalanmaktan,
Her başa geleni bilirim Hak'tan,
Unuttum yâr seni unuttum çoktan,
Gülmedi yüzümüz güldürmez felek.

Vuslatî unuttum der de unutmaz,
Düşlerin sarhoşu uyku uyutmaz,
Gülümden başkası beni avutmaz,
Gülmedi yüzümüz güldürmez felek.

Osman Öcal