Günleri Yazılmamış Günlük



Günlerden pazar:

Düşen, yaprak olsaydı yok olurdu ama insandı ve gücünü toplayıp
k
a
l
k
m
a
s
i
y
d
i
beklenen.

Günlerden salı:

Suda büyürmüş en güzel nilüferler,
Sevilen, ağlamaya değdikçe güzelleşirmiş.
Solar mi hiç gül, kalp sevgiyle dolmuşken
Yorulur mu hiç beden, güller nefes olmuşken.
Yürüse ayaklarım,
-gitse bedenim,
-bil ki giden
-sadece kefenim.
Varlığım
-ruhum
-kalbim
-düşüm
-sevdam
-kalanım
-sen.

Günlerden çarsamba:

Bir seraba eş umuttu
-senli günler bil bana.
Gözlerim sende benken
-ihtirası sal bana.
Bin yalan olsan içimde
- bir doğru bulurum,
Ona
-sığınırr
-sarılır
- yatarım.

Günlerden cumartesi:

Gemileri yakarken
Ardında bıraktıkların ağlar.
Gelişinde ağıt var
-düşlerin
-umudun
-varlığın.
Gücün bendense
-sevgim sana
-gelemesen de
Ver ipin öbür ucunu
-aklım fikrim sende.
Ama bil bir gün
- güçsüz düşebilirim
-gölgemde gözyası var.

Günlerden pazartesi:

İçimde bin yalnızlık...
Ne tarafa baksam sen.
Diller vazgeçmiş konuşmaktan,
Yoksun.
Dudağimda senli ezgiler,
Dokunduğum tenimde sen
-gözyaşımda,
-dilimde.
Unutamıyorum!
Sensizlikte kulaklarım ağrıyor,
Sen diye sızlanıyor
-duvarlarda hayalin...
-kıyamam, sus diyor.
Dayanamiyorum!
Yokluğun
-varlıgındaki özleme inat,
-sokuyor beni
-yerin bilmem ne kadar derinine...
Gitmeseydın n'olurdu!

Günlerden çarşamba:

Seninleyken
-damarlarım bile
-hissediyor seni
Gönlüme sardım seni
-şah damarım.
Gözlerine bakarken
-kendimi görmek var ya
Öyle güzeldi ki bir tanem.
Korkulara salıp yüreğime
-giderim deme,
Beni de götüreceğini bile bile.
Senli şarkıları bırakıp bana,
Ağıtları salıp yüreğime,
-gitme
-etim
-derim
-tenim
-erim!
Sendeyim
-bil artık
-gitme!

Günlerden salı:

Seni seviyorum.
Bu öyle doyumsuz bir duygu ki
Yok oluyorum senli sensizliklerde,
Dalıyorum düşlere...
Seni arıyorum
-geçmiste
-gelecekte
-dünde.
Başını öne eğiyorsun...
Kaldırdığın an gözlerini,
Beni görünce gülümsüyorsun.
Dudaklarımın kıvrımında,
-sevinci saklı aşkımın.
Senin için senle ağlamak,
Yanında seni özlemek,
Sensizliğe sarılıp
Sadece gözlerimi kapayıp
-o anı yaşamak,
-dokunmak ellerine
-ellerim gibi.
Bambaşkasın sen...
Bir ah çeksem derinden,
Nerelere giderse nefesim
-ordasın!

Günlerden pazar:

Nerdesin,
Nerdesin, demistim...
Baktığın yerdeyim, demiştin.
Beni andığında sendeyim, demiştin.
Yoksun!
Unutmadım ki seni ben
-Nerdesin?
Benden almışsın kendini,
Götürüp dağ ardına atmışsın.
Gözyaşımı silecek ellerin yok,
-içim yanıyor.
Ellerini arıyorum,
Öptükçe rahatladığım
-o avuç içlerini...
Yoksun!
Nerdesin?
Nasıl duymaz kulakların,
-yüreğimin avazını!
Sensizlikte daha bir koyuyor yokluğun.
Yokluğunda daha sensizim.
Alsaydın ya giderken
-kendini.
Sendeyim deyip bırakıp gittin...
Alsaydım ya giderken
-kendimi.
Simdi bakarım da senli yollara,
Söz geçiremem gözlerime
-Yoksun!
-Yok!

Serap Hoca

Serap Özaltun