Batmadan Gel

Çomağını öksüz kula,
Atanlarla atmadan gel.
İmanına üç beş zula,
Katanlarla katmadan gel.

Eğri yolda gider ise,
Aciz insan girer sise,
Ruhunu da şer İblise,
Satanlarla satmadan gel.

Hak yoluna ser özünü,
Tövbe ile ver sözünü,
Taşa vurup kör gözünü,
Tutanlarla tutmadan gel.

Bir gün düşer başın dara,
Yürek başlar ahu zara.
Kefen denen beyaz kara
Yatanlarla yatmadan gel.

Islah etmeden huyunu,
Mevla’m bitirir oyunu,
Zakkum ezmesi suyunu,
Yutanlarla yutmadan gel.

Gürsel kalbin atsın kiri,
Salih amel olsun iri,
Cehalete diri diri
Batanlarla batmadan gel.

(23 Nisan 2008-Kadirli)

GÜRSEL GÜVELOĞLU

Gönül gözüyle bakarken aklı klavuz edinmiş..insan-i kâmil' e giden yolda kirlerinden arınmış özüyle, dostun dosta dostça öğütleri. İnsanı hatalarıyla bir bütün görürken bu hatalarından arınabilmenin de yine insanın kendi içinde, kendi benliğinde mevcut olduğunu...Bunların akıl ve yürek gücüyle aşılabileceğinin vurgulandığı derinlikli ve her dizesi hayat dersleriyle dolu bir şiir " Batmadan Gel "..Değerli paylaşımları dolayısıyle saygıdeğer dost Gürsel GÜVELOĞLU' na teşekkürlerimle, dostça...

HER İKİ GÖNÜL DOSTUM DEĞERLİ ŞAİR YÜREKLER SELAM VE SAYGILARIMLA MERHABA.ÇOK TEŞŞEKKÜR EDİYORUM YORUM VE PAYLAŞIMLARINIZA...