Oturum Aç

Muhsin Durucan · 24/02/2015, 22:49

Hayatta ben en çok ninemi sevdim

Muhsin DURUCAN
******************************

" En sürekli sevgi,
karşılık beklemeden duyulandır."
W. Somerset Maugbam

"Şairin hayatı şiire dahildir."
Cemal Süreya

                 Adı unutulmayan Milli Eğitim Bakanımız Hasan Ali Yücel’in oğlu Şair Can Yücel: “Hayatta ben en çok babamı sevdim.” Derken; bir başka Şair Abdülkadir Budak, nazire olarak: “Hayatta ben en çok annemi sevdim.” Demektedir. Yüreğimin derinliklerinden gelen duygularımla diyorum ki: “Hayatta ben en çok ninemi sevdim.”
                 Ninem (Babaannem) benim! Hiç bir karşılık beklemeden beni yürekten sevdi. Üzerime titredi. Bende çok çok emeği olan insan! Anılarıyla taptaze duruyor ve acısı bir türlü belleğimden silinmiyor. O’nun için ağıt değil destan yazsam az gelir, yine hakkını ödeyemem ve rahatlayamam!
                 17 Ekim 1991’de yitirdim! Olanaklarım elvermediğinden cenazesine de katılamadım. İçimde acı olarak kaldı.Gerisinde asıl kimi güzellikler de kaldı. Hangisine anlatsam uzun ve anlamlı…Onun için yazdığım şiiri kimi zaman okuduğumda ağlarım! Bir bakıma rahatlarım! Yeri aydınlık olsun!

Hayatta ben en çok ninemi sevdim
             —  Ağıtsı şiir  —

Tam on bir yaşımda öksüz kalınca
Anam oldu, canım oldu Gülizar,
Güneş solup karabulut sarınca
Babaannem, kucak açtı Gülizar.

Yaşam şerit şerit gözümde söndü
Anamdı, ninemdi direğim çöktü.

Garip köy çocuğu kente gelince
Yorgan kaydı, gönül çöktü, can nice
Anam! Anam! Sesim gidip gelince
Duyup geldi, sevip öptü Gülizar.

Gönül gücüm, ışığımdı o söndü
Anamdı, ninemdi direğim çöktü.

Üç güldük, koklayıp okşayan odur
Elimizden tutup dayanak olur
Yürek sevgisi sapasağlam durur
Gözüyüdüm, sakınırdı Gülizar.

Ağrı’daydım, üşüyordum, dünümdü
Anamdı, ninemdi direğim çöktü.

Anısı yürekte çörekli kor kor
Dayanmak kolay mı, gerçekten çok zor
Gözlerim sel oldu, ellerim mosmor
Geride yılların dimdik Gülizar.

Düşündükçe usum duruyor şimdi
Hem anamdı, hem canımdı, ninemdi.

Gülüm oldu, Gülizar’dan ad aldım
Işığımdı kaydı, yıldızsız kaldım
Sarsıldı evrenim, bozuldu bağım
Son solukta beni korur Gülizar.

Üç idik, çok olduk hep paralandı
Bizimle yad elde hep yaralandı.

Ölümünü duydum on yedi ekim
Sarsıldı benliğim, titredi beynim
Geçmiş, şerit şerit gözümde benim
Acın ile perişanım Gülizar.

Toprağın bol, yerin cennet dileğim
Evrenimden çekip gittin direğim.

Yaşın doksan dörttü, yüreğin kırk dört
Yine üşüyorum, gel üstümü ört
Eridi, yok oldu gönlümdeki yurt
Boğazımda düğüm oldun Gülizar.

Beni mutlu görmek isterdi gönlün
‘Muhsin’im!’mi oldu, yine son sözün...

Oturum Aç
Kullanıcı Adı:
Şifre:	Şifremi Hatırlat
	Beni Hatırla