[img][/img]


Helal nedir haram nedir:
Deri koltuk çıplak sedir.
Kul hakkını sorma bana,
Yense yine doğar bedir.

Büyükayı yıldız kümem,
Üç öğünden birin yemem,
Davul zurna soymayınca,
Ben hırsıza hırsız demem.

Dönem dönem kutu kutu,
Kamyon uçak tren botu,
Götürenler ağam paşam,
Noktalayıp verdim notu.

Rezaletin diz boyuyla,
Son yüzyılın loyloyuyla,
İçip içip sarhoş’moldum,
Bir duble ayran suyuyla.

Her bütünü bine dilin,
Kayıtta ne varsa silin,
Tanrı sever mi yalanı,
Lal olsun Vuslatî dilin.

Osman Öcal

Tavandan tabana...
Alt üst edilerek çiğnenen, yozlaştırılan değerlerin toplumsal belleğe kaydı ile ve bu kaydın aklın, vicdanın ışığında aklanması umuduyla, gündeme ayna olan güzel bir yergi...
Güçlü, duyarlı kaleme saygı ve dostlukla...

Kutu kutu götürmezse
O hırsıza hırsız demem.
Milleti aç yatırmazsa
Alkışlarım, nursuz demem.

Ne bu ilk'le, ne bu son'la
Dublaj, montaj; gel de anla
Kriptolu telefonla
Ayan etsin, sır'sız demem

Meydanlara çıkıp şöyle
Bağır, çağır durma öyle
Şehirlerle, koca köyle
Gülüp geçse arsız demem

Çocuk, mocuk; nerde gocuk?
Tavuk eti olmaz sucuk
Nasıl biter bu yolculuk?
Patlak lâstik, far'sız demem.

Bakan oğlu olamadım,
Derde bakan bulamadım
Senelerce dost aradım
Bu gönüle yârsız demem.

Bir havuzda medya ekran
Hısım, ahbap, eş, dost, akran
Kumar oyna, oyna paklan
Bu tavladır zar'sız demem.

Koltuk üstü doğan bedir
Rüşvet değil hediyedir
Yap ihale sen de getir
Bir bahçe ki nar'sız demem.

Yeşile dönsün kınalar
Göğe uçsun son turnalar,
Dolar saysın makinalar
Bu hesaplar kârsız demem.

Osman'ıma benden selam
Hep yalandır bunca kelâm
Milyarder olsun sülâlem
Tüten ocak har'sız demem.

iki dost yüreğe de selam ve saygılar. Güzeldi Üstad.