Her şeyimi kaybettim dövünecek nem kaldı!



Elli yıldır ses ettik ne yazık duymadılar
Almancı olup çıktık vatandaş saymadılar
Nesiller elden çıkmış bir türlü aymadılar
Mutlu değilim mutlu övünecek nem kaldı
Her şeyimi kaybettim dövünecek nem kaldı!

Firavunlar Nemrutlar dünyayı sömürüyor
Zayıfların kanını emerek semiriyor
El elinde yalnızlık içimi kemiriyor
Güçlü değilim güçlü güvenecek nem kaldı
Her şeyimi kaybettim dövünecek nem kaldı!

Halka zulüm edenler haram var temelinde
Öyle bir zamandayız ipler puştun elinde
Ahvali manzaramız zalimin tekelinde
Özgür değilim özgür sevinecek nem kaldı
Her şeyimi kaybettim dövünecek nem kaldı!

Alaka kesilince yozlaştı kültürümüz
Karıştık birbirine çok değişti türümüz
Dikkate alınmadı her basın bildirimiz
Cazgır değilim cazgır avunacak nem kaldı
Her şeyimi kaybettim dövünecek nem kaldı!

Kalmadı kafadarlık kalmadı sevgi saygı
Kalmadı telaşımız kalmadı bizde kaygı
Ah memleket diyorken kulağa sanki öykü
Yerli değilim yerli savunacak nem kaldı
Her şeyimi kaybettim dövünecek nem kaldı!

Der Mikdati duymazlar ettiğim çağrıları
Ulu orta yazarım bildiğim doğruları
Bitmiyor tükenmiyor bağrımın ağrıları
Kirli değilim kirli ovunacak nem kaldı
Her şeyimi kaybettim dövünecek nem kaldı!

Mikdat Bal