Her yanım saklı duvar



Bir sevda durağıdır yanıp duran yüreğim
Kaç ölümün yolcusu gönlümden gelir geçer
Şaşkın kelimelerin efkârında yüzenken
Acılarla yıkanmış yüreğim konargöçer

Dibi derin kuyular içinde saklı tutar
Yitik duygularımı kovalarla çekemem
Sokaklar bana yanar bu şehir beni yutar
Kan dolu yüreğimden bir damlacık dökemem

Ölümdür ölüm bilmez ruhlara hâkim olan
Acılar dalgın gezer benden bana düşerken
Ateş iner yanmadan ahdine sadık kalan
Bir garipler grubu diz dövüp ah ederken

Gül kokan bedenlerin toprakla vuslatı var
Saçlarımda dolaşır bilmediğim mahlûkat
Düştüğüm dost mekânı her yanım saklı duvar
Kaybolur bu çukurda arzulanan her murat

Gamzelerde solarken has bahçeden seçme gül
Toprakların hicabı taşa yazar namımı
Gitsin bu viranede şevke gelmez her bülbül
Taşıyacak kim varsa alsın gitsin gamımı

Hasan Ulusoy