" * Hocamın Dolma Kalemi (3 Aralık Dünya Engelliler Gününe Özel)

194
HOCAMIN DOLMA KALEMİ

İncecik sarı renkli ucu vuslat ettikçe kâğıda, kıvrıla kıvrıla raks ediyordu. Çağlıyordu gece mavisi mürekkep beyazda. Dalgaları okura göre değişen sözcüklerle

Kim demiş ki doktorların yazısı güzel olmaz diye… İnci gibiydi…

Kan akıtan kalem

Kan kesen kalem

Öyle beylik sözler, siyasi konular yazmıyor, kan damlatmıyor bu
kalem; Yaşamın kendisini hatta bazen devamını yazıyor.

Yazan tarafın duyguları çok iyi anlaşılmaz. Kesin kararları duyarsınız onlardan; “Sizin için doğru olan budur, karar sizin” gibi. Bu karar yaşamın bitmesi ya da devamı kadar iki yanı keskin bıçak olabilir. Kalakalırsınız yaşamın çıkmazlarında.

Kolay değildir “doğruyu siz bilirsiniz” diyebilmek. Kolay değildir engelliye açılacak yolun kapısını aralamak, içeriye girmek. Hem de hiç kolay değildir.

Günlerce, aylarca düşünürsünüz, ne yapsam acaba…

Tabi düşünmek için zamanınız varsa…

Son kararı gerçek verir…

Ameliyat masasında uyumaya hazır bulursunuz kendinizi. O duygularını tanımadığınızı sandığınız doktorunuzu arar gözleriniz. Ekip bilimsel, teknik ve duygusal her haliyle hazırdır. Ama ısrarla “hocam gelmeden uyumam, uyutmayın” dersiniz.

Çünkü paylaştıkça ve yıllar geçtikçe anlarsınız ki, doktorların yüreğinin insan yanı hep saklıdır. Meslekleri gereği, işlerini en iyi yapmak adınadır bu saklanışları.

Uyandığınızda nelerle karşılaşacağınızı bilirsiniz. Bazen işler yolunda gitmese de, ameliyat odasında bulunan herkes sonucun ne olacağını bilir.

İlk saatler, ilk günler durumun ağırlığına göre ilk aylar acı ile kıvranırsınız. Acının büyüklüğü eksilen organı küçültür. Acı azatlıkça yok olan organınızı kullanmaya çalışırsınız. Çünkü bedende eksilen beyinde eksilmez.

Beyin ve yürek ne kadar büyükse, yeni durumunuzu kabul etmeniz o kadar kolay olacaktır. Yoğu var etmek çabasına girersiniz.

Arada isyan etseniz de, çok zorda kalmadığınız sürece başkalarından yardım istemezsiniz. Yinede başkalarına en az ya da hiç bağımlı olmadan nasıl yaşarım, sorusuna yanıt bulmaya çalışırsınız.

İşte böyle karmaşık bir zamanda doktorların yüreğinin saklı yanı, gün yüzüne çıkar. Şaşırır kalırsınız.

Sizi sizden daha iyi düşünen, yaşatmaya çalışan yürekle ve “sizi yaşattık, organ eksiklerine aldırmayın” diyen sıcak bir sesle… Ardından sizi nitelikli yaşatmak arayışı ve çabası başlar.

İncecik sarı renkli ucu vuslat eder kâğıda ve “hastamın daha nitelikli yaşaması için… gereklidir” yazan raporu okursunuz.

Hastanın yüreğinde ki burukluk dönüşür sevince. Gülümsemesi yayılır kâinata, ilk kaynaktan akan yeni ışık gibi.

Kim demiş ki doktorların yazısı güzel olmaz diye… Işıktı, pırıl pırıl parlayan;

Kan kesen kalemden çağlarken gece mavisi mürekkepten akan.

1 Aralık 2010

Rahime Kaya


3 ARALIK DÜNYA ENGELLİLER GÜNÜ ÖZEL

Yaşamınızdan şikâyetçiyseniz ve en çok acıyı sizin çektiğinize inanıyorsanız

Birilerinin sizi aramasını ve ilgi göstermesini istiyorsanız

Yeniden yeniden düşünün ve etrafınızda bunları düşünmeye, istemeye bile zamanı olmayan insanların olduğunu görün…

Normal insanlar için sıradan olan birçok arzunun, dileğin ve yaşamın hoş yanlarının onlar için ne kadar lüks olduğunu öğrenin.

Düşünün sizden farklı yaşayanları düşünün.

Rahime Kaya "





Sizler, engelliliği bir beden, bir sağlık sorunu olarak algılamış… Bu doğal ve herhangi birimizde olması muhtemel durumu kendi içsel dünyanızda büyük bir olgunlukla çözümlemiş, son derece yüksek algı gücüne sahip, duyarlı içsel zenginliğiyle fiziksel yalnızlığını manevi kalabalıklara taşıyabilmiş çok özel, çok nitelikli, sevginin ve yüksek iradesinin gücüyle yaşamın dar kalıpları dışına çıkabilmiş güzel insanlarsınız.

Engellilik, adından da anlaşılacağı gibi bir kusur, bir ayıp değildir. Oysa nice engelli beyinler(!) görüyorum ki; sağlıklı bedenleriyle engelli kafa yapılarını hayatın önüne duvar olarak koyar, kısıtlarlar yaşamı, insanı, insani değerleri...

Sizler o naif, o duyarlı algınızı kaleminizin ucuna mürekkep edip yansıtabiliyorsunuz duyarsızlığın, sevgisizliğin, bencilliğin ve kadir bilmezliğin tanımını sarı sayfalara.

Sevgili Rahime KAYA dostum,

Sağlıklı olup da bedeniyle, yaşamla, yaşadığı çevre ile barışık olamayan... Bu yüzden hayatı kendilerine, başkalarına zehir eden nice acz içinde insan vardır...

Sizler birer yıldızsınız; karanlığı ışıtan özünüzle... Belki de denizyıldızı...

Günün anlamıyla örtüşen değerli dizelerinizle kutlarken sizi;

Gülce mensubu olmanızdan, Gülce heyecanıyla yaşama tutunan yüreğinizden duyduğum erinci bir kez daha dile getirir; iyi ki sizin gibi aydınlık kalemlerle, aydınlık yüreklerle tanış oldum, dostluk kurdum ve onurla kenetlendim, diyorum…

Sevgim ve saygım size, sizlere, dostluğumla...